۱۱۶.عيسى بن مريم عليه السلام- از دعاهايى كه پيوسته مىخواند -: خدايا! من چنانم كه نه مىتوانم آنچه را ناخوش مىدارم، از خود دور سازم ، و نه سودى را كه اميد دارم، به خود رسانم ؛ بلكه كار در دست غير من است ، و من گروگانِ كردار خويشم . پس هيچ نادارى، نادارتر از من نيست . چنانم مدار كه دشمنانم شاد گردند و دوستانم ناشاد . مصيبت مرا در دينم قرار مده ، و كسى را كه به من رحم نمىكند، بر من مسلّط مگردان .
۱۱۷.امام صادق عليه السلام : عيسى بن مريم عليه السلام از حوالى رَوحاء گذشت در حالى كه [ در مناجات با خدا ] مىگفت : «گوش به فرمان توست اين بنده تو؛ پسر كنيز تو ، گوش به فرمان توست» .
۱۱۸.تاريخ دمشق- به نقل از وهب بن منبّه -: دعاى عيسى عليه السلام كه با آن براى بيماران و زمينگيران و نابينايان و ديوانگان ، دعا مىكرد ، اين بود : «خدايا! تو خداى هر كسى هستى كه در آسمان است و خداى هر كسى هستى كه در زمين است ، و خدايى جز تو در آن دو نيست . تو سلطان هر كسى هستى كه در آسمان است و سلطان هر كسى هستى كه در زمين است ، و سلطانى جز تو در آن دو نيست . تو پادشاه كسى هستى كه در آسمان است و پادشاه كسى هستى كه در زمين است ، و پادشاهى جز تو در آن دو نيست . قدرت تو در زمين، همانند قدرت تو در آسمان است و فرمانروايى تو در زمين، همانند فرمانروايىات در آسمان . از تو
درخواست مىكنم به حقّ نام گرامى و روى نورانى و فرمانروايى ديرينت ، كه تو بر هر چيز توانايى!» .
