شعر - صفحه ۵۶۷

۰,۹۵۹۷.عنه عليه السلام : إيّاكُم و مُلاحاةَ الشُّعَراءِ ؛ فإنّهُم يَضَنُّونَ بِالمَدحِ و يَجُودُونَ بِالهِجاءِ . ۱

۰,۹۵۹۸.الدرّ المنثور عن أبي الحسن مولى بني نوفل : إنّ عبدَ اللّه ِ بنَ رَواحةَ و حَسانَ بنَ ثابتٍ أتَيا رسولَ اللّه ِ صلى الله عليه و آله حينَ نَزَلَتِ «الشُّعَراءُ» يَبكِيانِ و هو يُقرَأُ «وَ الشُّعَراءُ يَتَّبِعُهُمُ الغاوُونَ» حتّى بَلَغَ «إِلاّ الّذينَ آمَنُوا و عَمِلُوا الصّالِحاتِ» قالَ : أنتُم «و ذَكَرُوا اللّه َ كَثيرا» قالَ : أنتُم «وَ انْتَصَرُوا مِنْ بَعْدِ ما ظُلِمُوا» قالَ : أنتُم «و سَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ» قالَ : الكُفّارُ . ۲

۲۰۰۸

الشِّعرُ جِهادٌ بِاللِّسانِ

۰,۹۵۹۹.رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : إنّ المُؤمِنَ مُجاهِدٌ بِسَيفِهِ و لِسانِهِ ، و الذي نَفسي بيدِهِ لَكأنّما يَنضِحُونَهم بِالنَّبلِ . ۳

۰,۹۶۰۰.عنه صلى الله عليه و آله : إنّ المؤمِنَ يُجاهِدُ بِسَيفِهِ و لِسانِهِ ، و الذي نفسِي بيدِهِ لَكَأنَّما بِوَجهِهِم مِثلُ نَضْحِ النَّبلِ . ۴

۰,۹۵۹۷.امام صادق عليه السلام : با شاعران در نيفتيد ؛ زيرا آنان در مدح، خسيس هستند و در هجو،سخى.

۰,۹۵۹۸.الدرّ المنثور : هنگامى كه سوره شعراء نازل شد ، عبد اللّه بن رواحه و حسّان بن ثابت با چشم گريان خدمت پيامبر خدا صلى الله عليه و آله آمدند و آن حضرت [آيه] «و شاعران را گمراهان پيروى مى كنند» را مى خواند، تا آن كه به «مگر آنان كه ايمان آوردند و كار شايسته كردند» رسيد ، فرمود : شما هستيد [و نيز خواند: ]«و خدا را بسيار ياد نمودند» فرمود : شما هستيد [و نيز خواند:] «و بعد از آن كه مورد ستم واقع شدند، يارى خواستند» فرمود : شما هستيد [و نيز خواند: ]«و كسانى كه ستم كردند بزودى خواهند دانست كه به چه مكانى باز مى گردند» فرمود : كافران هستند .

۲۰۰۸

شعر، جهاد زبانى است

۰,۹۵۹۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود : فرمود ـ همانا مؤمن با شمشير و زبان خود جهاد مى كند ؛ سوگند به آن كه جانم در دست اوست ، شاعران [مؤمن ]با شعر خود گويى به دشمن تير مى اندازند .

۰,۹۶۰۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : همانا مؤمن با شمشير و زبان خود جهاد مى كند ؛ سوگند به آن كه جانم در دست اوست ، آنان با رويارويى (زبانى) خود، گويى تير [به دشمن ]مى زنند .

۱.كشف الغمّة : ۲/۴۱۸ .

۲.الدرّ المنثور : ۶/۳۳۴ .

۳.مجمع البيان : ۷/۳۲۶ .

۴.الدرّ المنثور : ۶/۳۳۵ و فيه «نضج النبل»، و الصحيح ما أثبتناه .

صفحه از ۵۷۲