عبرت گرفتن - صفحه 37

«لَقَدْ كانَ فِي قَصَصِهِمْ عِبْرَةٌ لاُِولِي الْألْبابِ ما كانَ حَدِيثا يُفْتَرَى وَ لكِنْ تَصْدِيقَ الَّذِي بَيْنَ يَدَيْهِ وَ تَفْصِيلَ كُلِّ شَيْءٍ وَ هُدىً وَ رَحْمَةً لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ». ۱

يُقَلِّبُ اللّه ُ الَّليْلَ وَ النَّهارَ إنَّ فِي ذلِكَ لَعِبْرَةً لِأُولِي الْأبْصارِ» . ۲

الحديث :

۰.11876.الإمامُ عليٌّ عليه السلام : الزَّمانُ يُريكَ العِبَرَ . ۳

۰.11877.عنه عليه السلام : و إنَّ لَكُم في القُرونِ السّالِفَةِ لَعِبرَةً، أينَ العَمالِقَةُ و أبناءُ العَمالِقَةِ ؟ ! أينَ الفَراعِنَةُ وَ أبناءُ الفَراعِنَةِ ؟! أينَ أصحابُ مَدائنِ الرَّسِّ الّذين قَتَلوا النَّبِيّينَ، و أطفَؤوا سُنَنَ (سِيَرَ) المُرسَلِينَ، و أحيَوا سُنَنَ الجَبّارينَ . ۴

۰.11878.عنه عليه السلام : إنَّ الاُمورَ إذا اشتَبَهَت اعتُبِرَ آخِرُها بِأوَّلِها . ۵

۰.11879.عنه عليه السلام : أ فَبِمَصارِعِ آبائهِم يَفخَرونَ ؟! ... و لَأَن يَكونوا عِبَرا أحَقُّ مِن أن يَكونوا مُفتَخَرا ... و لَئن عَمِيَت آثارُهُم و انقَطَعَت أخبارُهُم، لَقَد رَجَعَت فِيهِم أبصارُ العِبَرِ، و سَمِعَت عَنهُم آذانُ العُقولِ، و تَكَلَّموا مِن غَيرِ جِهاتِ النُّطقِ . ۶

«در داستانهايشان براى خردمندان عبرتى است. اين داستانى بر ساخته نيست بلكه تصديق سخن پيشينيان و تفصيل هر چيزى است و براى آنها كه ايمان آورند هدايت است و رحمت».

«خدا شب و روز را مى گرداند، همانا در اين امر عبرتى براى اهل بصيرت است».

حديث:

۰.11876.امام على عليه السلام : روزگار، عبرتها را به تو نشان مى دهد.

۰.11877.امام على عليه السلام : راستى كه در اقوام و ملل پيشين براى شما درس عبرتى است. كجايند عمالقه ۷ و زادگان عمالقه؟ كجايند فرعونان و فرعون زادگان؟ كجايند مردمان شهرهاى رَسّ؛ همانان كه پيامبران را كشتند و سنّتهاى فرستادگان الهى را از بين بردند و شيوه هاى ستمگران را زنده ساختند؟

۰.11878.امام على عليه السلام : هرگاه امور همانند (و مورد اشتباه) شوند، فرجام آنها با آغازشان سنجيده مى شود.

۰.11879.امام على عليه السلام فرمود : آيا به گورهاى پدرانشان مى نازند؟... اگر آنان مايه عبرت باشند سزاوارتر است تا وسيله فخر و نازش ...
اگر آثار آنان ناپديد گشته و خبرهايشان از بين رفته، ديدگان عبرت آموز به آنان مى نگرد و گوشهاى خردها سخنان آنان را مى شنود؛ آنان با ابزارهايى غير از ابزار گفتار ، سخن مى گويند.

1.يوسف : ۱۱۱.

2.. النور : ۴۴.

3.غرر الحكم : ۱۰۲۶.

4.. نهج البلاغة: الخطبة۱۸۲.

5.نهج البلاغة : الحكمة ۷۶.

6.نهج البلاغة : الخطبة ۲۲۱.

7.قومى باستانى در شمال عربستان مى زيستند . ايشان قومى از عرب بائده و از فرزندان عمليق ابن لاوذبن ارم بن سام بن نوح، و مردانى تنومند و بلند قامت بودند .

صفحه از 44