۰.16313.عنه صلى الله عليه و آله : مِن فِقهِ الرجُلِ أن يُصلِحَ مَعِيشَتَهُ ، و ليسَ مِن حُبِّ الدنيا طَلَبُ ما يُصلِحُكَ . ^۱

۰.16314.عنه صلى الله عليه و آله : مِن فِقهِ الرجُلِ قِلَّةُ كلامِهِ فيما لا يَعنيهِ . ^۲

۰.16315.بحار الأنوار : رُويَ أنَّ رجُلاً جاءَ إلَى النبيِّ صلى الله عليه و آله لِيُعَلِّمَهُ القرآنَ ، فانتَهى إلى قولِهِ تعالى : «فَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ خَيرا يَرَهُ * و مَنْ يَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ شَرّا يَرَهُ»^۳ فقالَ : يَكفِيني هذا، و انصَرَفَ ، فقالَ رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : انصَرَفَ الرجُلُ و هُو فَقيهٌ . ^۴

۰.16316.الإمامُ عليٌّ عليه السلام : الوَرَعُ شِيمَةُ الفَقيهِ . ^۵

۰.16317.عنه عليه السلام : إنّ أفضَلَ الفِقهِ الوَرَعُ في دِينِ اللّه ِ و العَمَلُ بطاعَتِهِ ، فعَلَيكَ بالتَّقوى في سِرِّ أمرِكَ و عَلانيَتِهِ . ^۶

۰.16318.عنه عليه السلام : أ لا اُخبِرُكُم بالفَقيهِ حَقِّ الفَقيهِ ؟ مَن لم يُرَخِّصِ الناسَ في مَعاصِي اللّه ِ ، و لم يُقَنِّطْهُم مِن رَحمَةِ اللّه ِ ، و لم يُؤمِنْهُم مِن مَكرِ اللّه ِ ، و لم يَدَعِ القرآنَ رَغبَةً عَنهُ إلى ما سِواهُ . ^۷

۰.16313.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : از نشانه هاى فقاهت (دين شناسى) آدمى اين است كه امور معيشتى خود را سامان دهد؛ و تحصيل آنچه زندگيت را سامان مى دهد دنيا دوستى نيست.

۰.16314.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : از نشانه هاى فقاهتِ آدمى اين است كه سخنان بيهوده كمتر گويد.

۰.16315.بحار الأنوار : روايت شده است كه مردى خدمت پيامبر صلى الله عليه و آله آمد تا حضرت به او قرآن بياموزد. چون پيامبر به اين آيه رسيد: «پس هر كس به اندازه ذره اى خوبى كند، آن را مى بيند و هر كس به اندازه ذره اى بدى كند [نيز] آن را مى بيند»، عرض كرد: «مرا بس است» و رفت. رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: اين مرد در حالى كه فقيه و فهميده شد بازگشت .

۰.16316.امام على عليه السلام : پارسايى، خصلت فقيه است.

۰.16317.امام على عليه السلام نوشت : برترين فقه ، پارسايى داشتن در دين خدا و به كار بستن فرمان اوست. پس، بر تو باد رعايت تقوا در امور پنهان و پيدايت.

۰.16318.امام على عليه السلام : آيا شما را از فقيهِ حقيقى آگاه نكنم؟ كسى كه جواز معصيت خدا به مردم ندهد و از رحمت خدا نوميدشان نكند و از مكر و عذاب خدا آسوده خاطرشان نسازد و از قرآن، به چيز ديگر رو نكند.