بررسي تطبيقي معراج پيامبر صلي الله عليه وآله و عروج عيسي عليه السلام - صفحه 156

پی برد. از طرفی این سخن با آیات۱ نمی‌سازد و چرا خداوند در همان دفعه اول تخفیف به پنج نماز نداد تا پیامبر صلی الله علیه وآله مجبور نباشد چند بار این مسیر را برود. بنا بر این، با توجه به این مباحث می‌توان نتیجه گرفت که از ابتدا همان پنج نماز دو رکعتی واجب شده بود.

ب) ولایت حضرت علی علیه السلام

ولایت حضرت علی علیه السلام که از مباحث بحث برانگیز میان شیعه و سنی است، از ره‌آورد‏های معراج به شمار می‌رود.
طبق روایتی در این سفر از پیامبر صلی الله علیه وآله در باره جانشینش سؤال می‌شود و ایشان از خداوند کسب تکلیف می‌کند و خداوند علی علیه السلام را به عنوان جانشین ایشان منصوب می‌کند.۲ در روایت دیگری، با کمی اختلاف، خود پیامبر صلی الله علیه وآله ، حضرت علی علیه السلام را انتخاب می‌کند و خداوند آن ‌را تأیید می‌کند.۳
بنا بر این، ولایت علی علیه السلام موضوع بسیار مهمی است که خداوند آن را در شب معراج برای رسولش بیان می‌کند و به راستی که حضرت علی علیه السلام جایگاه ویژه‏ای نزد خداوند داشته است.

ج) فاطمه زهرا علیها السلام

یکی دیگر از دستاورد‏های مهم معراج پیامبر صلی الله علیه وآله، فاطمه زهرا علیها السلام است.
پیامبر صلی الله علیه وآله در شب معراج وارد بهشت می‌شود و غذایی به ایشان داده می‌شود و می‌خورد و بنا بر گفته خود ایشان در وجودشان به نطفه‏ای تبدیل می‌شود و پس از آن که برمی‌گردد و با خدیجه همبستر می‌شود و خدیجه به فاطمه علیها السلام حامله می‌شود.
در برخی روایات۴ این غذای بهشتی میوه‏ای از درخت طوبی و در برخی روایات۵ خرما بیان شده است. اما این اختلاف در نوع آن غذا، در اصل موضوع که بهشتی بودن فاطمه علیها السلام است، خدشه‏ای وارد نمی‌کند.

2. عروج حضرت عیسی علیه السلام

در این بخش به بررسی ابعاد مختلف عروج عیسی علیه السلام خواهیم پرداخت.

1.بقره/۱۸۵: «...یرِیدُ اللَّهُ بِكُمُ الْیسْرَ وَ لَا یرِیدُ بِكُمُ الْعُسْر...»؛ حج/۷۸: «...وَ مَا جَعَلَ عَلَیكمُ‏ْ فی الدِّینِ مِنْ حَرَج‏...».

2.الامالی للصدوق، ص۴۷۴، با همین مضمون: بحار الانوار، ج۱۸، ص۳۹۹.

3.. تفسیر القمی، ج۲، ص۳۱۳-۳۱۴؛ المیزان فی تفسیر القرآن، ج‏۱۳، ص۲۰.

4.. نور الثقلین، ج۴، ص۱۴۸، ح۴۹؛ بحار الانوار، ج۱۸، ص۳۶۴، ح۶۸؛ المیزان فی تفسیر القرآن، ج‏۱۳، ص۲۵.

5.. نور الثقلین، ج۴، ص۱۳۵، ح۲۴؛ علل الشرایع، ج۱، باب ۱۴۷، ح۲؛ بحار الانوار، ج۴۳، ص۵۲، ح۵.

صفحه از 172