عیسی علیه السلام به دار آویخته نشد، بلکه یهودا اسخریوطی به شکل او درآمد و به دار آویخته شد و مجازات عمل خویش را دید و عیسی علیه السلام به آسمان‌ها صعود کرد و دو یا سه روز بعد، خود را به مادر و یارانش نمایاند تا آن که بدانند وعده خدا حق است و سپس باز هم به آسمان‌ها صعود کرد. می‌بینیم که مضمون انجیل برنابا در این باره با آیات و روایات اسلامی منطبق است.
در مورد کیفیت صعود عیسی علیه السلام به آسمان در انجیل برنابا خواندیم از کوه زیتون به آسمان صعود نمود و به دیگران نیز فرمود که به کوه زیتون بیایند و ببینند که چه کسانی مرا بر می‌دارند و من از آنجا به آسمان صعود می‌کنم. بنا بر این، زنده به آسمان رفته است و باز در اینجا صعود جسمانی و روحانی تأیید می‌شود.
پس قرآن و روایات و اناجیل اربعه و انجیل برنابا همه صعود جسمانی و روحانی حضرت عیسی علیه السلام را به اثبات می‌رسانند.

دیدگاه مسیحیان نسبت به مرگ عیسی علیه السلام

همان طور که بیان شد، مسیحیان اعتقاد دارند که عیسی علیه السلام به دار آویخته شد و از طرفی معتقدند هرکه به دار آویخته شود، ملعون است ^۱.
اگر چه عده‏ای از پیروان عیسی علیه السلام هنگام به دار آویخته شدن او، در دل شک کردند که به راستی او پیامبر خدا بود؛ زیرا او گفته بود که تقریباً تا پایان جهان از دنیا نمی‌رود ^۲ و حالا جلوی چشمان آنها به دار آویخته شده است، اما بعد از زنده شدن عیسی علیه السلام، به اعتقاد مسیحیان، ماجرا را به گونه‏ای دیگر تفسیر کردند و گفتند عیسی علیه السلام درد و رنج مردن را بنا بر دلایلی تحمل کرد.
1. رهایی از نیرو‏های گناه و مرگ: نخستین تفسیر آنها این است که با مرگ عیسی مسیح انسان از نیرو‏های گناه و مرگ رهایی می‌یابد.^۳
2. کفاره شدن برای گناهان: دومین تفسیرشان از مرگ عیسی علیه السلام کفاره شدن او برای گناهان است.^۴