1.. چنانکه خواهید دید در برخی از این احادیث سخن از آن است که امام در پاسخ به یک پرسش، دو گونه جواب بیان فرموده‌اند.

2.. روشن است که این دیدگاهی کاملاً نادرست است و دانشوران امامیه از دیرباز به این گونه شبهات پاسخ داده‌اند که اینجا جای تفصیل آن نیست. برای بحثی مختصر و مفید دربارۀ پدیدۀ اختلاف روایات و علل آن ر. ک: الرافد فی علم الأصول، ص۲۵ به بعد.

3.. ظاهراً مراد نویسنده «باب اختلاف‌الحدیث» در کتاب نوادرالحکمه است.

4.. تذکر این نکته لازم است که در اسناد این هشت روایت گاه تصحیفات و تحریفاتی دیده می‌شود که ظاهراً منشأ آن سهو نویسندۀ المحیط یا اشتباه کاتبان بعدی است، ولی در این‌جا مجال پرداختن به این تصحیفات نیست. برای نمونه، در نمایۀ مشایخ عباس بن عامر، نام عبدالله بن بکیر وجود دارد که شمار قابل توجهی روایت از او نقل شده است. بر این اساس روشن است که سند نقل‌شده در متن دچار تصحیف است. ر.‌ک: برنامۀ «‌درایة النور»، بخش اسناد، گزینۀ راوی.

5.. این کلمه در نسخه ظاهراً «تسألوا» خوانده می‌شد، ولی بر اساس قواعد عربی قاعدتاً باید «‌‌تسألون‌» صحیح باشد. این احتمال هم دور از ذهن نیست که اصل کلمه در نوادرالحکمه «اسألوا» بوده و اشتباه در نقل از سوی نویسندۀ المحیط یا کاتبان بعدی رخ داده باشد.

6.. «اگر حادثه‌ای برای شما پیش آمد که ناچار بودید اقدامی در آن انجام دهید و از ما نیز در آن موضوع روایتی به شما نرسیده بود، به روایت عامه از امیرالمؤمنین در آن باره عمل کنید و اگر از امیرالمؤمنین نیز روایتی به شما نرسیده بود، به نظر خود عمل کنید و سپس به جستوجوی حکم آن بپردازید؛ اگر ‌[دانستید] نظر شما درست بوده است [چه بهتر]، وگرنه آن‌گاه که دیدگاه صحیح را شنیدید، به آن باز می‌گردید.» این حدیث در جوامع روایی موجود شیعه گزارش نشده است، ولی برای مضمونی که اندکی با آن نزدیک می‌نماید ر.ک: الکافی، ج۱، ص۳۹۹.