استمرار

شرط دوم، استمرار داشتن حدیث‌خوانی است. گاهی برخی از علاقه‌مندان به حدیث‌خوانی ابتدای تابستان هر سال برنامه‌ای را برای مطالعه طراحی می‌کنند، اما عمل به این برنامه معمولاً یک یا دو هفته بیشتر دوام ندارد. عدم استمرار علل متفاوتی دارد که یکی از آنها خستگی یا پس زدن است و علت دیگر، آن است که مطالب مطالعه شده، مباحثه نمی‌شود.

برخورداری از شیوه آموزشی

یکی از علل ناکامی برنامه‌های مطالعاتی این است که مسیر مطالعه مسیر روشنی نیست؛ علاقه‌مندان به حدیث‌خوانی نمی‌دانند از کجا باید شروع کنند و مطالعاتشان به کجا باید بیانجامد. علاوه بر استمرار داشتن و جذاب بودن، باید از شیوه آموزشی هم پیروی کرد؛ یعنی مطالعه از مراحل آسان آغاز شود و به مراحل سخت و دشوار بیانجامد. مثلاً در مطالعات حدیثی، از احادیث ساده و کوتاه شروع شود و در پایان، به مشکل‌الحدیث برسد. این شیوه آموزشی که شیوه‌ای منطقی است، باید مدنظر کسانی باشد که می‌خواهند به مطالعه حدیث پرداخته و به معارف حدیث دست‌یابند.

جامعیت و فراگیری

در یک برنامه‌ مطالعاتی باید امکان آشنایی جامع و فراگیر نسبت به موضوعات گوناگون را حاصل نماید. گاهی اوقات دیده می‌شود که برخی افراد روایات زیادی در موضوعات اخلاقی خوانده‌اند، ولی با موضوعات اعتقادی بیگانه هستند. به عنوان نمونه، طلبه‌ها چون در مباحث خارج فقه با احادیث فقهی آشنا می‌شوند، معمولاً احادیث فقهی را مطالعه کرده‌اند و با روایات فقهی آشنا هستند، اما از روایات اعتقادی بهره کافی ندارند؛ حتی کسانی که روایات اعتقادی را می‌خوانند، معمولاً به سمت مباحث امامت و ولایت گرایش یافته‌اند، ولی به مباحث توحید _ که اصل و اساس معارف است _ کمتر می‌پردازند. به نظر می‌رسد که باید شیوه‌ای برای مطالعات حدیثی پیشنهاد شود که به آشنایی جامع و فراگیر نسبت به همه موضوعات معارفی بیانجامد.