_ عمل به حدیث.
بنابراین شایسته است، هر یک از علوم حدیث در این چارچوب کلی، موضع مناسب خود را پیدا کنند و مباحث مرتبط با آن‌ها و حلقات میانی بین آن مباحث، در موضع چهارم قرار بگیرند. بنابراین به نظر می‌رسد، مناسب است ساختار علوم حدیث را به چهار قسمت تقسیم کنیم؛ این اقسام عبارت‌اند از:
1. حجیت حدیث
الف. علم رجال
ب. فهرست‌ها
ج. وضع و نقد
د. منبع‌شناسی حدیث
2. فهم حدیث
الف. فقه‌الحدیث
ب. مشکل‌الحدیث (غریب‌الحدیث)
ج. اسباب ورود حدیث
3. عمل به حدیث (اعتقادی و عملی)
الف. اختلاف‌الحدیث
4. حلقه‌های میانی (مباحث مرتبط)
الف. تاریخ‌الحدیث
ب. درایة‌الحدیث
ج. تصحیح‌الحدیث
در این ساختار، جایگاه هریک از علوم روشن شده است و علاوه بر این‌که در آن هر یک از این علوم در موضع مناسب خویش قرار می‌گیرد، با هر دو مکتب حدیثی قدیم و جدید شیعه نیز تناسب و انسجام دارد. هم‌چنین این قابلیت را دارد که مباحث جدیدی را که ممکن است در آینده به مجموعه علوم حدیث افزوده شود، در خود جای دهد. این ساختار را می‌توان به این شکل نشان داد:
