(انظر) التقوى : باب 4111. بحار الأنوار : 17 / 159 باب 1 و ج 92 / 1 باب 1.

2497

مِن إعجازِ القُرآنِ عَدَمُ الاختِلافِ فيهِ

الكتاب :

أَ فَلا يَتَدَبَّرُونَ القُرْآنَ وَ لَوْ كانَ مِنْ عِنْدِ غَيْرِ اللّه ِ لَوَجَدُوا فِيهِ اخْتِلافا كَثِيرا» . ^۱

الحديث :

۰.12050.الإمامُ عليٌّ عليه السلام : و اللّه ُ سُبحانَهُ يَقولُ : «ما فَرَّطْنا في الكِتابِ مِنْ شَيءٍ»^۲ ، و فيهِ تِبيانٌ لِكُلِّ شَيءٍ، و ذَكَرَ أنَّ الكِتابَ يُصَدِّقُ بَعضُه بَعضا، و أنَّهُ لا اختِلافَ فيهِ فقالَ سُبحانَهُ : «و لَوْ كانَ مِنْ عِندِ غَيرِ اللّه ِ لَوَجَدوا فيهِ اخْتِلافا كَثيرا» . ^۳

2497

از نشانه هاى اعجاز قرآن، نبودِ اختلاف در آن است

قرآن:

«آيا در قرآن انديشه نمى كنند ؟ اگر از نزد غير خدا بود هر آينه در آن اختلاف زيادى مى يافتند».

حديث:

۰.12050.امام على عليه السلام : خداوند سبحان مى فرمايد: «ما در اين كتاب هيچ چيز را فرو نگذاشته ايم» و در آن بيان همه چيز آمده است و يادآور شده كه آيات قرآن، يكديگر را تصديق مى كنند و اختلاف و نا همخوانى در آن وجود ندارد. خداوند سبحان فرموده است: «اگر از ناحيه غير خدا بود، هر آينه در آن اختلاف زيادى مى يافتند».