8. تقوا و احتیاط کلینی و عدم گزینش استاد غیر عادل؛
9. عدم ذکر پسوند نیشابوری و یا بندقی و بندفر برای وی که متضمن این پیام است که وی آن قدر بلند آوازه، ثقه و محل اعتماد در آن زمان بوده که دیگر نیازی به ذکر ممیزات نداشته است؛
10. اتقان و استواری آن روایات از نظر سند و محتوا.
مطالب گفته شده و غیر آنها اگر مفید وثاقت او نباشند، دست کم حاوی علم و قطع بر حسن شخصیت محمد بن اسماعیل نیشابوری هستند.

کتاب‌نامه

_ اختیار معرفة الرّجال (رجال الکشّی)، محمّد بن حسن طوسی (م460ق)، قم، موسسة آل البیت، چ 1، 1404ق.
_ الاستبصار، محمّد بن حسن طوسی (م460ق)، تصحیح: سیّد حسن موسوی، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چ 4، 1363ش.
_ اصول علم الرّجال بین النّظریة و التطبیق، مسلم داوری، قم، ناشر: مؤلّف، 1416ق.
_ بهجة الآمال، ملا علی علیاری تبریزی، تصحیح: هدایت الله مسترحمی، تهران، بنیاد فرهنگی اسلامی کوشان پور، بی‌تا.
_ تاج العروس، زبیدی (م1205ق)، تصحیح: علی شیری، بیروت، دار الفکر،1414ق/1994م.
_ تعلیقة علی منهج المقال، محمد باقر معروف به وحید بهبهانی (م1205ق)، بی جا، بی تا.
_ تنقیح المقال، عبدالله مامقانی ،(م1351 ق)، نجف الأشرف، منشورات المکتبة المرتضویة، چاپ سنگی.
_ تهذیب الأحکام، محمّد بن حسن طوسی (م46ق) تصحیح: سید حسن موسوی، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چ 4، 1365ش.
_ توضیح المقال فی علم الرجال، ملا علی کنی (م1306ق)، تحقیق: محمد حسین مولوی، قم، دار الحدیث، چ 1، 1379ش.
_ ذکری الشیعة فی أحکام الشریعة، محمد بن مکی[ شهید أول] (م786 ق)، قم، مؤسسة آل البیت_ علیهم السلام _ لإحیاء التراث، الأولی، 1419ق.
_ رجال الطّوسی، محمّد بن حسن طوسی (م46ق)، تحقیق: جواد قیومی، قم، انتشارات جامعه مدرسین، چ 1، 1415ق.
_ رجال النّجاشی، احمد بن علی نجاشی (372_450ق)، تحقیق: سید موسی زنجانی، قم،