۰.14581.عنه صلى الله عليه و آله : لا تَقومُ السّاعَةُ حَتّى يَحمِلَ الرَّجُلُ جِرابَ المالِ فيَطوفَ بِه فَلا يَجِدَ أحَدا يَقبَلُهُ ، فيَضرِبَ بِهِ الأرضَ فيَقولَ : لَيتَكَ لَم تَكُن ! لَيتَكَ كُنتَ تُرابا! ^۱

۰.14582.عنه صلى الله عليه و آله : إذا تَقارَبَ الزَّمانُ انتَقَى المَوتُ خِيارَ اُمَّتي كَما يَنتَقي أحَدُكُم خِيارَ الرُّطَبِ مِنَ الطَّبَقِ . ^۲

۰.14583.عنه صلى الله عليه و آله : لا تَقومُ السّاعَةُ حَتّى تَطلُعَ الشَّمسُ مِن مَغرِبِها . ^۳

۰.14584.عنه صلى الله عليه و آله : مِن أشراطِ السّاعَةِ كَثرَةُ القُرّاءِ و قِلَّةُ الفُقَهاءِ ، و كَثرَةُ الاُمَراءِ و قِلَّةُ الاُمَناءِ ، و كَثرَةُ المَطَرِ و قِلَّةُ النَّباتِ . ^۴

۰.14585.عنه صلى الله عليه و آله : أيُّها النّاسُ ، إنَّ بَينَ يَدَيِ السّاعَةِ اُمورا شِدادا ، و أهوالاً عِظاما ، و زَمانا صَعبا يَتَمَلَّكُ فيهِ الظَّلَمَةُ ، و يَتَصَدَّرُ فيهِ الفَسَقَةُ ، و يُضامُ فيهِ الآمِرونَ بِالمَعروفِ ، و يُضطَهَدُ فيهِ النّاهونَ عَنِ المُنكَرِ ، فَأعِدّوا لِذلكَ الإيمانَ ، و عَضّوا عَلَيهِ بِالنَّواجِذِ ، وَ الجَؤُوا إلَى العَمَلِ الصّالِحِ و أكرِهوا عَلَيهِ النُّفوسَ تُفضوا إلَى النَّعيمِ الدّائمِ . ^۵

۰.14581.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : قيامت فرا نرسد، مگر آن گاه كه آدمى هميان پول را بردارد و بگردد اما كسى را نيابد كه آن را بپذيرد. پس، هميان را بر زمين زند و گويد : اى كاش نبودى، اى كاش خاك بودى!

۰.14582.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هرگاه زمان [قيامت ]نزديك شود مرگ، نيكان امّت مرا گلچين مى كند همان گونه كه شما خرماهاى خوب را از سينى مى چينيد.

۰.14583.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : قيامت بر پا نشود،مگر آن گاه كه خورشيد از مغرب طلوع كند.

۰.14584.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : از نشانه هاى فرا رسيدن زمان قيامت، اين است كه قرآن خوانان بسيارند و فقيهان اندك. فرمانروايان فراوانند و مردمان امين و امانتدار اندك. باران بسيار مى بارد، اما گياهان اندك مى رويند.

۰.14585.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : اى مردم! همانا پيشاپيش قيامت امورى دشوار و هول و هراسهايى بزرگ و زمانه اى سخت است. در آن زمان ستمگران زمامدار مى شوند و نابكاران منصب دار، امر كنندگان به معروف مورد ستم واقع مى شوند و نهى كنندگان از منكر، تحت فشار قرار مى گيرند. پس ايمان را براى آن روز آماده سازيد و بر آن سخت شكيبايى ورزيد و آن را به كار نيك و شايسته پناهنده سازيد و جانها را بر [پذيرش ]آن مجبور گردانيد، تا به نعمت جاويدان دست يابيد.