۰.9675.الإمامُ عليٌّ عليه السلام : مَن شَفَعَ لَهُ القُرآنُ يَومَ القِيامَةِ شُفِّعَ فيهِ . ^۱

۰.9676.عنه عليه السلام : اِستَجِيبُوا لِأنبِياءِ اللّه ِ ، و سَلِّمُوا لِأمرِهِم، و اعمَلُوا بطاعَتِهِم ؛ تَدخُلُوا في شَفاعَتِهِم . ^۲

۰.9677.عنه عليه السلام : شافِعُ الخَلقِ العَمَلُ بِالحَقِّ و لُزومُ الصِّدقِ . ^۳

۰.9678.الإمامُ الباقرُ و الإمامُ الصّادقُ عليهما السلام و اللّه ِ لَنَشفَعَنَّ ، و اللّه ِ لَنَشفَعَنَّ في المُذنِبِينَ مِن شِيعَتِنا حَتّى تَقولَ أعداؤنا إذا رَأوا ذلكَ : «فَما لَنا مِن شافِعِينَ* و لا صَديقٍ حَمِيمٍ»^۴ . ^۵

۰.9679.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : إذا كانَ يَومُ القِيامَةِ ... قِيلَ للعابِدِ : انطَلِقْ إلى الجَنَّةِ ، و قيلَ للعالِمِ : قِفْ تَشفَعْ لِلناسِ بِحُسنِ تَأدِيبِكَ لَهُم . ^۶

2027

الوَسيلَةُ

الكتاب :

(يا أيُّها الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللّه َ و ابْتَغُوا إلَيهِ الوَسِيْلَةَ وَ جاهِدُوا فِي سَبِيلِهِ لَعَلَّكُمْ تُفلِحُونَ). ^۷

۰.9675.امام على عليه السلام : در روز قيامت، قرآن براى هر كس شفاعت كند ، شفاعتش پذيرفته مى شود .

۰.9676.امام على عليه السلام : دعوت پيامبران خدا را اجابت كنيد و در برابر آنها سر تسليم فرود آوريد و فرمانشان را ببريد، تا مشمول شفاعت آنان شويد .

۰.9677.امام على عليه السلام : شفيع مردمان، عملِ به حق است و پايبندى به صداقت و راستى .

۰.9678.امام باقر و امام صادق عليهما السلام : به خدا سوگند كه ما شفاعت مى كنيم ؛ به خدا سوگند كه ما در حق شيعيان گنه كارمان شفاعت مى كنيم ، چندان كه دشمنان ما با ديدن آن مى گويند : «ما را نه شفاعت كنندگانى است و نه دوستى مهربان» .

۰.9679.امام صادق عليه السلام : چون روز قيامت شود . . . به عابد گفته مى شود : به بهشت برو، و به عالِم گفته مى شود : بايست و به سبب آن كه مردم را نيكو تربيت كردى ، براى آنان شفاعت كن .

2027

وسيله

قرآن :

«اى كسانى كه ايمان آورده ايد! از خدا بترسيد و براى تقرّب به او وسيله جوييد و در راهش جهاد كنيد . باشد كه رستگار شويد» .