۰.12449.عنه عليه السلام : الّذي لا يُدرِكُهُ بُعدُ الهِمَمِ ، و لا يَنالُهُ غَوصُ الفِطَنِ ، الّذي لَيسَ لِصِفَتِهِ حَدٌّ مَحدودٌ ... مَن جَهِلَهُ فَقَد أشارَ إلَيهِ ، و مَن أشارَ إلَيهِ فقَد حَدَّهُ ، و مَن حَدَّهُ فقَد عَدَّهُ ، و مَن قالَ : «فيمَ ؟» فقَد ضَمَّنَهُ ، و مَن قالَ : «عَلامَ ؟» فقَد أخلى مِنهُ . ^۱

۰.12450.عنه عليه السلام : لَم يُطْلِعِ العُقولَ عَلى تَحديدِ صِفَتِهِ ، و لَم يَحجُبْها عَن واجِبِ مَعرِفتِهِ . ^۲

۰.12451.عنه عليه السلام : لَم تَبلُغْهُ العُقولُ بِتَحديدٍ فيَكونَ مُشَبَّها ، و لَم تَقَعْ عَلَيهِ الأوهامُ بِتَقديرٍ فيَكونَ مُمَثَّلاً . ^۳

۰.12452.عنه عليه السلام : الحَمدُ للّه ِِ الّذي أعجَزَ الأوهامَ أن تَنَالَ إلاّ وُجودُهُ ^۴ ، و حَجَبَ العُقولَ عَن أن تَتَخَيَّلَ ؛ذاتَهُ في امتِناعِها مِنَ الشَّبَهِ و الشَّكلِ . ^۵

۰.12453.عنه عليه السلام : فتَبارَكَ اللّه ُ الّذي لا يَبلُغُهُ بُعدُ الهِمَمِ ، و لا يَنالُهُ حَدسُ الفِطَنِ . ^۶

۰.12449.امام على عليه السلام : كسى كه همّتهاى بلند دركش نمى كند و انديشه هاى ژرف نگر به او نمى رسد؛ كسى كه صفت و ذاتش را حدّ و مرزى نيست... كسى كه او را نشناخته باشد به او اشاره مى كند و هر كه به سويش اشاره كند، او را محدود كرده است و هركه محدودش كند، او را به شمارش در آورده است (برايش اجزاء قائل شده است) و هركه گويد: «در كجاست؟» او را درون چيزى قرار داده است و هركه گويد: «فراز چه چيزى است؟» ديگر جاى ها را از او خالى دانسته است.

۰.12450.امام على عليه السلام : خردها را بر حدّ و نهايت صفات خويش آگاه نساخته و [در عين حال] مانع و حجاب خردها از شناخت خود در حدّ ضرورت نشده است.

۰.12451.امام على عليه السلام : خردها براى او حدّ و مرزى نتوانند نهاد، تا [به چيزى] شبيه شود و اوهام برايش اندازه اى تعيين نتوانند كرد، تا [به چيزى ]همانند باشد.

۰.12452.امام على عليه السلام : ستايش خدايى را سزد كه اوهام را ناتوان ساخت، جز همين اندازه كه بدانند او وجود دارد ^۷ و خردها را از آن بازداشت كه ذات او را تخيّل كنند؛ زيرا كه مانند و هم شكلى ندارد.

۰.12453.امام على عليه السلام : پاك و بلند مرتبه است خدايى كه همتهاى بلند و حدس و گمان هوشمندان به او دسترسى ندارد.