نكته دوّم

خاطر نشان مى سازند كه تنها خبر واحد در احكام، حجت است ولى در مسائل اعتقادى و انسان شناختى خبر اطمينان بخش لازم است؛ به گونه اى كه تا اطمينان به صدور روايت و دلالت آن پيدا نشود روايت حجيّت نمى يابد.
در اين جا با توجّه به اين كه سخن بسيار است، ياد آور مى شويم كه ما در موضوع حجيت خبر، نظريه مرحوم محقّق در مقدمه معتبر را مى پسنديم و براين باوريم كه از ميان همه اقوال افراطى و تفريطى درباب حجيت خبر ،تنها خبرى حجّت است كه مورد پذيرش اصحاب باشد و يا قرائنى بر درستى آن دلالت كند و به اين شكل در احكام هم، ما به رواياتى تكيه مى كنيم كه از چنين قرائنى برخوردار است.
مرحوم محقق در مقدمه معتبر پس از نقل اقوال در باب حجيّت خبر مى نويسد: «فما قبله الاصحاب او دلّت القرائن على صحته عمل به».
گفتنى است كه: اخبار نقصان عقل زنان و رواياتى كه گوياى اين تفاوت بين زن و مرد است در سطحى است كه اطمينان به صدور و دلالت آن فراهم مى آيد و در پايان همين مقدمه مجموعه روايات در ارتباط با نقصان عقل زنان مورد توجه قرار مى گيرد.

نكته سوم

فرموده اند: «بهتر بود نويسنده ”دفاع از حديث“ مراد از عقل را نشان مى داد» آن گاه به سه معناى عقل اشاره مى كنند و…
  در اين جا هم ذهن ايشان را معطوف مى داريم كه ما در آن مقاله در مقام تفسير و تحليل معناى نقصان عقل در زنان نبوده ايم، بلكه همه اهتمام ما دفاع از روايات در برابر دو ديدگاه بود؛ گرچه اشاره اى به بعضى از توجيهات ديگر نيز كرده ايم.