حجّت و برهان آشکار وجود دارد. این مذهب فقها و محدّثان شیعه است و بنی نوبخت و برخی دیگر از امامیه با آن مخالف‌اند که به اخبار آشنا نیستند، اندیشه را به کار نمی‏گیرند و راه صحیح را نمی‏پیمایند.^۱ از دیدگاه او، ارتباط با ملکوتیان بر غیر انبیا امری ممکن است؛ چنان که بر مادر وحی می‏شد، امّا با توجّه به وجود اجماع بر عدم نزول وحی پس از رسول الله، آن را نباید وحی نامید.^۲

۲. گستره علم امام

2-1. علوم ضروری برای مقام امامت

مفید علم به دین و احکام را تنها علم ضرور و بایسته برای امام می‏داند. به باور او امام باید همیشه از تمامی احکام مورد نیاز امّت و علوم دینی،آگاه باشد،^۳ چه اگر اینگونه نباشد خود به امامی دیگر نیازمند است.^۴ به شهادت تاریخ و احادیث ائمه جامع تمامی علوم دینی بوده‏اند.^۵ حال آن که مدّعیان دروغین امامت از چنین علمی تهی بوده‏اند.^۶

2-1. دیگر علوم

شیخ مفید بر خلاف علم دین یا علم به حلال و حرام، دیگر علوم را در امامت شرط لازم نمی‏داند. از دیدگاه او، این نکته در باره انبیا هم صادق بوده است. خدا هر چه را روی داده، بر ایشان وحی نکرده است و آنان را از تمامی علوم خویش آگاه نکرده است. ممتنع نیست که خداوند بسیاری از علوم خویش را از ایشان پوشیده باشد، در حالی که می‏داند این کار برای آنان در تدبیر اصلح است.^۷ بنا بر این، دانستن تمامی علوم و علم به باطن تمامی ظواهر در انبیا شرط نیست. شیخ مفید بر آن است که پیامبر اسلام _که برترین نبی و عالم‏ترین رسول است _ از علم نجوم آگاهی نداشته، به شعر نپرداخته و در خور او هم نبوده، از صنایع