نظم نثر اللئالي - صفحه 283

[باب] الباء

۱۱.بِرُّ الوالِدَيْنِ سَلَفٌ .

حرمت مادر و پدر زنهار
تا توان اى پسر نگه مى دار

كانچه از نيكى تو بيشتر است
نيكوى هاى مادر و پدر است

۱۲.بَشِّرْ نَفْسَكَ بِالْظَّفَرِ بَعْدَ الصَّبْرِ .

بر تو كارى اگر شود دشوار
خاطر خود از آن شكسته مدار

صبر كن زانكه صبر معتبر است
بعد صبرت بشارت ظفر است

۱۳.بَرَكَةُ الْمالِ فى أَدآءِ الْزَّكوةِ .

اگرت دستگاه مال بُوَد
بر تو خواهى كه آن حلال بود

سر مكش از زكات و راى زكات
بركات است در اداى زكات

۱۴.بِعِ الْدُّنْيا بِالآخِرَةِ تَرْبَحْ .

هر كه دُنيا فروخت با عقبى
شد مشرف به رحمت مولى

بيع دُنيى به آخرت دين است
زانكه سوداى سودمند اين است

۱۵.بُكآءُ الْمَرْءِ مِنْ خَشْيَةِ اللّهِ قُرَّةُ أَعْينٍ ۱ .

گر ترا هست خشيت دادار
چشم ها را زگريه تر مى دار

گريه اى كان زترس يزدانست
روشنى بخش چشم گريان است

۱۶.باكِرْ ۲ تَسعَد .

1.«كو»: عين ؛ «س»: عينه.

2.«كو»: باكِرْ بِالخَيْرِ.

صفحه از 327