۹۳.رُتْبَةُ العِلْمِ اَعْلى الرُّتَبِ .

علم خوان گر بزرگيت بايد
كه بزرگى زعلم افزايد
هر بزرگى كه آن زعلم خداست
دان كه بالاتر بزرگى هاست

۹۴.وَمِنْ إرْشادِهِ: رِزْقُكَ يَطْلُبُكَ فَاستَرِحْ .

طالب توست رزق خُفيه و فاش
تو زجستن به استراحت باش
طالب توست رزق پيش از تو
زانك حق آفريد پيش از تو

۹۵.رَسُولُ الْمَوْتِ الْوِلادَةُ .

تن از آن دم كه جامه جان است
اجلش دست در گريبان است
عمر تو ده اگر صدست اى دوست
زادنِ بچه پيك مردن اوست

۹۶.رُعُوناتُ النَّفْسِ تُتْعِبُها ^۱ .

هر كه را كه نفسْ خود بين است
تعب او ز روزگار اين است
دور باشيد از رعونت نفس
ره به دوزخ بَرَد خشونت نفس

۹۷.وَمِنْ نَصائِحِه: راعِ الحَقَّ عِنْدَ غَلَباتِ ^۲ النَّفْسِ .

نفس بر مرد چون شود غالب
ناپسنديده را شود طالب
آن كسى كو كند رعايت حق
آيد از نفس در عنايت حق

۹۸.رفَيقُ المَرْءِ ^۳ دَليلُ عَقْلِهِ .

يار، بر عقلِ تو دليل بود
با نبىّ، يار جبرئيل بود
يار عاقل به غير عاقل نيست
مرد عاقل نديم جاهل نيست