۱۴۴.ضَمِنَ اللّهُ رِزْقَ كُلِّ أحَدٍ .

به يقينت كه رزق حلال
مى رساند خداى در همه حال
از خدا خواه رزق تا برسد
ضَمِن اللّه رزق كل احد

۱۴۵.ضَميرُ الأحْرارِ مَحَلُّ الأنوارِ .

نيك مردان برند نيك معاش
نيكويى كن زنيك مردان باش
كه ضميرى كه نيك مردان راست
بى تكلف محل نور خداست

۱۴۶.ضَرْبُ الحَبيبِ أوْجَعُ .

دشمنان مى زنند تير و سنان
دوستان مى زنند تيغ زبان
طعن دشمن اگرچه با ضرر است
زخم محبوب دردناكتر است

۱۴۷.ضَرْبُ اللِّسانِ أشَّدُ مِنْ ضَرْبِ السِّنانِ ^۱ .

سخت تر ديده اند اهل دلان
زخمهاى زبان ز زخم سنان
گر ز زخم سنان ضرر باشد
زخم هاى زبان بتر باشد

۱۴۸.وَمِنْ إرْشادِهِ : ضِيآءُ القَلْبِ مِنْ أكْلِ الحَلالِ .

گر تو خواهى رهى به حالِ پُرى
كوش تا لقمه حلال خُورى
زانك باشد به نزد اهل كمال
روشنايى دل ز اكل حلال

۱۴۹.ضِيْقُ الْيَدِ أشَدُّ مِنْ ضِيقِ القَلْبِ ^۲ .

غايت مفلسى همه خجلى است
دست تنگى بتر زتنگ دلى است
مرد ز افلاس تنگ دل باشد
در همه محفلى خجل باشد