[باب] النون

۲۴۲.نُورُ المُؤمِنِ في قِيامِ اللَّيْلِ .

نور مؤمن ز طاعت شب اوست
طلب روز او ز يا رب اوست
خفته شب ز زندگى به حل است
هر كه شب زنده است زنده دل است

۲۴۳.نِسْيانُ المَوْتِ صَدَأُ القَلْبِ .

هر كه از ياد مرگ نخراشد
زرد روى و سياه دل باشد
تو كه حرصت دمى فرو نگذاشت
مرگ را كى به ياد خواهى داشت

۲۴۴.نَوِّرْ قَبْرَكَ بِالصّلاةِ في الظُّلَمِ ^۱ .

روشنايى گور اگر خواهى
باز گرد از طريق بى راهى
در شب تار روى كن به نماز
گور خود از نماز روشن ساز

۲۴۵.نُعيتَ إلى نَفْسِكَ حينَ شابَ رَأسُكَ .

اى شده پير كارِ ناشايست
در جوانيت توبه مى بايست
چون نماندت قواى نفسانى
به ضرورت كنى پشيمانى

۲۴۶.نَمْ آمِناً تَكُنْ في أمْهَدِ الفُرُشِ .

گر شبت خواب آنچنان باشد
كز نهيب تو خلق نخراشد
جاى خود جنت خدا بينى
مهد خود به ز مهدها بينى

۲۴۷.نارُ الفُرْقَةِ ^۲ أحَرُّ مِنْ نارِ جَهَنَّمَ ^۳ .

آتش دوزخ ارچه سوزان است
تن عامى ازو فروزان است
آتشى كز فراق بفروزد
ز آتش دوزخ آن بتر سوزد