ميرزا ابوتراب نطنزى، به مشايخ اجازه وى اشاره نموده و از جمله درباره ملا قاسم نراقى نوشته است :
والملا قاسم كان عالما فقيها مشهورا ، بلغ عمره إلى المأة بل تجاوز عنها على ما حكاه جماعة . . . ^۱ .
و نيز مرحوم معلّم حبيب آبادى در «مكارم الآثار»، ضمن معرّفى ميرزا ابو تراب نطنزى، همان مطالب «لباب الألقاب» را نقل كرده است؛ ^۲ امّا در هيچ يك از مصادر، به تاريخ تولد و فوت ملا قاسم ، اشاره نشده و فقط آورده اند كه وى، عمر طولانى كرده و زياده بر صد سال، زندگانى نموده است .
با ملاحظه آنچه ذكر شد و از اجازات موجود، چنين برمى آيد كه ملاقاسم نراقى، چند صباحى را در عتبات عاليات و بخصوص كربلاى معلّى گذرانيده و در سال 1213 ق، به اخذ چهار اجازه از مشايخ خود نائل شده است و بعد به ايران آمده و در كاشان زندگى مى كرده و بعد از سال 1256ق ، فوت نموده است ؛ چرا كه اجازه وى به فرزندش قوام الدين محمّد جعفر نراقى، در 19 شعبان آن سال صادر شده است .

محمّد جعفر نراقى

متأسفانه از شرح حال محمدجعفر نراقى (فرزند ملاقاسم نراقى) در كتب تراجم، نشانى نيافتيم ، ولى از اجازه صاحب جواهر به وى ، چنين برمى آيد كه بسيارى از ابواب فقه را نزد ايشان خوانده و مقدارى از مباحث آن را نيز نگاشته و به محضر استاد تقديم كرده است كه صاحب جواهر پس از ديدن