نوشته هايش او را ستوده و وى را شايسته اجازه دانسته است .
شيخ آقابزرگ تهرانى در «الذريعة» كتابى به نام «الحجة البالغة»، مشتمل بر 38 مناجات عربى و فارسى در توحيد و ستايش خداوند و ائمه اطهار عليهم السلام از ملا محمّد جعفر بن محمّد قاسم شريف نراقى كاشانى، معرفى نموده كه از تأليف آن به سال 1273ق، فارغ شده و در همان سال به امر محمّد حسن خان، حاكم كاشان به چاپ رسيده است؛ ^۱ ولى در «الكرام البررة»، كتاب «الحجة البالغة» را از ملا محمّد جعفر شريف بن محمّد باقر نراقى، معرّفى كرده است، نه محمّد قاسم ^۲ .

اجازات ملا محمّد قاسم نراقى

از محمّد قاسم نراقى تاكنون چهار اجازه شناسايى شده بدين ترتيب :
اجازه سيدعلى طباطبايى، صاحب «رياض المسائل» ، اجازه ملا محمدحسن قزوينى حائرى ، اجازه محمدعلى بهبهانى ، اجازه ملا محمّدمهدى شهرستانى ، همه اين چهار اجازه ، در سال 1213ق ، صادر شده است .

اجازات محمّد جعفر نراقى

از محمدجعفر نراقى تاكنون دو اجازه به دست آمده كه اوّلى اجازه صاحب جواهر به وى و دومى، اجازه اى است كه پدرش به وى در 19 شعبان 1256 داده است .