۰.15409.الإمامُ عليٌّ عليه السلام : الغِنى يُطغِي . ^۱

۰.15410.عنه عليه السلام : إن أفادَ مالاً أطغاهُ الغِنى ، و إن أصابَتهُ مُصيبَةٌ فَضَحَهُ الجَزَعُ . ^۲

۰.15411.عنه عليه السلام : اِستَعِيذُوا بِاللّه ِ مِن سَكرَةِ الغِنى ؛ فإنَّ لَهُ سَكرَةً بَعِيدَةَ الإفاقَةِ . ^۳

۰.15412.عنه عليه السلام : لا تَكُن مِمَّن يَرجُو الآخِرَةَ بغيرِ العَمَلِ ... إنِ استَغنى بَطِرَ و فُتِنَ ، و إنِ افتَقَرَ قَنَطَ و وَهَنَ . ^۴

۰.15413.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : جاءَ رجُلٌ مُوسِرٌ إلى رسولِ اللّه ِ صلى الله عليه و آله نَقِيُّ الثَّوبِ فَجَلَسَ إلى رسولِ اللّه ِ صلى الله عليه و آله ، فجاءَ رَجُلٌ مُعسِرٌ دَرِنُ الثَّوبِ فَجَلَسَ إلى جَنبِ المُوسِرِ ، فَقَبَضَ المُوسِرُ ثيابَهُ مِن تَحتِ فَخِذَيهِ ، فقالَ لَهُ رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : أ خِفتَ أن يَمَسَّكَ مِن فَقرِهِ شَيءٌ ؟! قالَ : لا ، قالَ : فَخِفتَ أن يُصيبَهُ مِن غِناكَ شَيءٌ ؟! قالَ : لا ، قالَ : فَخِفتَ أن يُوَسِّخَ ثِيابَكَ ؟! قالَ : لا ، قالَ : فما حَمَلَكَ على ما صَنَعتَ ؟ فقالَ : يا رسولَ اللّه ِ ، إنَّ لي قَرينا يُزَيِّنُ لي كُلَّ قَبيحٍ ، و يُقَبِّحُ لي كُلَّ حَسَنٍ ، و قد جَعَلتُ لَهُ نِصفَ مالي ! فقالَ رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله للمُعسِرِ : أ تَقبَلُ ؟ قالَ : لا ، فقالَ لَهُ الرَّجُلُ : و لِمَ ؟! قالَ : أخافُ أن يَدخُلَني ما دَخَلَكَ ! ^۵

۰.15409.امام على عليه السلام : توانگرى، سركشى مى آورد.

۰.15410.امام على عليه السلام فرمود : اگر به ثروتى برسد، توانگرى او را ياغى مى كند و اگر مصيبتى بدو رسد، بيتابى رسوايش مى گرداند.

۰.15411.امام على عليه السلام : از مستىِ توانگرى به خدا پناه بريد؛ زيرا توانگرى را مستى اى است كه دير از سر مى پرد.

۰.15412.امام على عليه السلام : چونان كسى مباش كه بدون عمل، به آخرت اميد بسته است... چون توانگر شود، سرمست و مفتون گردد و چون نيازمند شود به نوميدى و سستى گرايد.

۰.15413.امام صادق عليه السلام : مرد ثروتمندى با لباسهايى نو و پاكيزه خدمت پيامبر خدا صلى الله عليه و آله آمد و كنار آن حضرت نشست. پس از او مردى تهيدست با جامه هاى ژوليده و چركين وارد شد و كنار آن ثروتمند نشست. مرد ثروتمند جامه خود را از زير ران او كشيد و جمع كرد. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله به او فرمود : ترسيدى كه چيزى از فقر او به تو رسد؟ عرض كرد : نه. فرمود : ترسيدى از دارايى تو چيزى به او رسد؟ عرض كرد : نه. فرمود : ترسيدى لباست را كثيف كند؟ عرض كرد : نه. فرمود : پس چرا اين كار را كردى؟ عرض كرد : اى پيامبر خدا! من همدمى (شيطانى) دارم كه هر كار زشتى را در نظرم زيبا جلوه مى دهد و هر كار خوبى را برايم زشت نمايش مى دهد. اكنون نصف مال خود را به اين مرد بخشيدم. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله به آن مرد تهيدست فرمود : تو مى پذيرى؟ عرض كرد : نه. مرد ثروتمند به او گفت : چرا؟! گفت : مى ترسم حالتى كه به تو راه يافت، به من هم راه يابد!