۰.10993.عنه عليه السلام : ثُمَّ استَوصِ بِالتُّجّارِ و ذَوِي الصِّناعاتِ ، و أوصِ بِهِم خَيراً : المُقيمِ مِنهُم ، وَ المُضطَرِبِ بِمالِهِ ، وَ المُتَرَفِّقِ بِبَدَنِهِ ؛ فَإِنَّهُم مَوادُّ المَنافِعِ ، و أسبابُ المَرافِقِ ، و جُلاّبُها مِنَ المَباعِدِ و المَطارِحِ ، في بَرِّكَ و بَحرِكَ و سَهلِكَ و جَبَلِكَ ، و حَيثُ لا يَلتَئِمُ النّاسُ لِمَواضِعِها ، و لا يَجتَرِئونَ عَلَيها ؛ فَإِنَّهُم سِلمٌ لا تُخافُ بائِقَتُهُ ، و صَلحٌ لا تُخشى غائِلَتُهُ . ^۱

۰.10994.قصص الأنبياء عن وهب بن منبّه : أنزَلَ اللّه ُ عَلى إدريسَ ثَلاثينَ صَحيفَةً ، و هُوَ أوَّلُ مَن خَطَّ بِالقَلَمِ ، و أوَّلُ مَن خاطَ الثِّيابَ و لَبِسَها ، و كانَ مَن كانَ قَبلَهُ يَلبَسونَ الجُلودَ ، و كانَ كُلَّما خاطَ سَبَّحَ اللّه َ و هَلَّلَهُ و كَبَّرَهُ ، و وَحَّدَهُ و مَجَّدَهُ . ^۲

۰.10995.الزهد لابن حنبل عن سعيدِ بنِ المسيّب : إنَّ لُقمانَ عليه السلام كانَ خَيّاطا . ^۳

۰.10993.امام على عليه السلام نوشت : پس سفارش مرا در حقّ بازرگانان و صنعتگران بپذير و درباره ايشان [به كارگزارانت] نيكو سفارش كن ، خواه آن ها كه در يك جاى مقيم هستند و خواه آنان كه با سرمايه خويش اين سو و آن سو سفر كنند و با دسترنج خود زندگى نمايند ؛ زيرا اين گروه ، مايه هاى منافع و اسباب آسودگى اند و آن را از راه هاى دشوار و دور خشكى و دريا و دشت ها و كوهساران و جاى هايى كه مردم در آن گرد نيايند و جرئت رفتن به آن نكنند ، به دست مى آورند . پس اينان مردمى مسالمت جويند كه از فتنه گرى شان بيمى نيست ؛ و اهل آشتى اند ، كه از آسيب رسانى شان باكى نباشد .

۰.10994.قصص الأنبياء : خداوند بر ادريس عليه السلام سى لوح فرود آورد . و او نخستين كسى بود كه با قلم نوشت ؛ و [نيز ]نخستين دوزنده و پوشنده جامه بود . پيش از او ، مردم پوست جانوران را بر تن مى كردند ؛ و او هر گاه دوزندگى مى كرد ، خداى را به پاكى و يكتايى و بزرگى و يگانگى و شكوه ياد مى كرد .

۰.10995.الزهد لابن حنبل : هر آينه لقمان عليه السلام دوزنده بود .