أدعية السرّ» را از تأليفات سيّد جليل القدر ، فضل اللّه بن على بن عبيداللّه راوندى بر مى شمرد . ۱ سپس توضيحى در باره كتاب «النوادر» آورده و درباره «أدعية السرّ» ، چنين مى گويد : «وأمّا أدعية السرّ فسنوردها بتمامها في محلّه» ؛ ۲ كه مراد از محل ، كتاب دعاى «بحارالأنوار» است كه در جلد 95 آمده است .
به هر صورت ، توجّه علاّمه مجلسى به اين كتاب و بر شمردن آن در عداد تأليفات سيد فضل اللّه بن على راوندى ، خود ، گوياى اهمّيت و صحّت اين كتاب در نظر اهل فن خواهد بود . علاوه بر اينكه عالمان ديگرى نيز از آن نقل دعا كرده و در ضمن كتابهاى خويش ، درج نموده اند.
ب ) مصادرى كه كه بخشى از «أدعية السرّ» را آورده اند:
1 . مصباح المتهجد ۳ ، تأليف شيخ طوسى (م 460ق) . در اين كتاب در مجموع ، شش دعا از «أدعية السرّ» در صفحات 82 و 235 تا 238 و 244 آن ، آمده است.
2 . جنّه الأمان الواقية و جنّة الإيمان الباقية ۴ (معروف به المصباح)، نوشته شيخ كفعمى . كه چند دعا از «أدعية السرّ» را در مواضع گوناگون آورده است كه بدين شرح است : در فصل هجدهم ، صفحه 197 ، در فصل بيستم ، صفحه 229 ، در فصل بيست و يكم ، صفحه 230 ، در فصل بيست وسوم ، صفحه 252 ، 255 ، 256 و 257 ، در فصل بيست وهفتم ، صفحه 307 ،
1.بحار الأنوار ، ج ۱ ، ص ۱۸ .
2.همان .
3.اين كتاب در سال ۱۴۱۱ق ، توسط مؤسسه فقه الشيعة در بيروت در ۹۱۹ صفحه به چاپ رسيده است .
4.اين كتاب در سال ۱۴۱۴ ق ، توسط مؤسسه اعلمى به طبع رسيده .