المسترشد فی امامة امیر المؤمنین علی بن ابی طالب(ع)

پژوهشی است در تبیین امامت امام علی(ع) و اثبات امامت و خلافت آن حضرت و صالح نبودن غیر او بر این مقام.

پژوهشی است در تبیین امامت امام علی(ع) و اثبات امامت و خلافت آن حضرت و صالح نبودن غیر او بر این مقام. نویسنده کتاب که از علمای امامیه قرن چهارم هجری است، در این اثر کوشیده است که با استدلال به آیات قرآن و احادیث نبوی و بهره گرفتن از دلایل عقلی، شایستگی علی(ع) برای امامت و حق وی بودن مقام خلافت پس از رسول خدا(ص) را، برای وی به اثبات برساند.

کتاب در ده باب تنظیم شده است: باب نخست در نماز گزاردن پیامبر پشت سر ابوبکر و باب دوم در فاضل و عالم نمایاندن کسی که خود نیز مدعی آن نبوده است. باب سوم در ذکر فضایل امیر مؤمنان(ع) و باب چهارم در اثبات امامت امام و نفی صلاحیت دیگران برای این مقام است.

دفاع از سکوت امام پس از درگذشت پیامبر(ص) و اقدام نکردن آن حضرت برای طلب حق خویش، موضوع باب بعدی کتاب است. در باب دیگری، ماجرای غار ثور و همراه پیامبر(ص) در آن، مورد کاوش قرار گرفته است.

تشریح حدیث منزلت و پس از آن، شرح اسلام آوردن امام علی در دوران نوجوانی و فضیلت آن، موضوع باب دیگری از کتاب است. وجوب امر امامت و تثبیت آن، بحث دیگری است که نویسنده با استناد به دلایل عقلی و نقلی به آن پرداخته و پایان بخش کتاب مربوط به وصیت پیامبر(ص) و وصایت و وصی او است.

محقق این اثر، در تحقیقی گسترده، مأخذ کتاب را مشخص کرده و طی مقدمه ای در باره مؤلف آن، چگونگی استنساخ کتاب از نسخه های موجود و این کتاب، توضیحات مبسوطی را ارائه کرده است. تکثیر شواهد در موضوع های مورد بحث در کتاب، ترمیم افتادگی، اعراب گذاری آیه های قرآن و خطبه ها و حدیث ها، و تکمیل آنها در صورت وجود نقص، تصحیح نام های کسان، راویان و ضبط آنها، ترجمه رجال و تدوین چند فهرست فنی، از جمله تلاش های محقق در این تحقیق پر بار است.