۱۶۴۱۹.عنه عليه السلام :ضَع فَخرَكَ ، و احطُطْ كِبرَكَ ، و اذكُرْ قَبرَكَ ، فإنَّ علَيهِ مَمَرَّكَ . ^۱

۱۶۴۲۰.الإمامُ الباقرُ عليه السلام :انظُروا إلى هذهِ القُبورِ سُطورا بأفناءِ الدُّورِ ، تَدانَوا في خِطَطِهِم ، و قَرُبوا في مَزارِهِم ، و بَعُدوا في لِقائهِم ، عَمَّرُوا فَخَرَّبُوا ، و أنِسُوا فَاُوحِشُوا ، و سَكَنُوا فاُزعِجُوا ، و قَطَنوا فَرَحَلوا . ^۲

۱۶۴۲۱.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :إنّ لِلقَبرِ كلاما في كُلِّ يَوم ، يقولُ : أنا بَيتُ الغُربَةِ ، أنا بَيتُ الوَحشَةِ ، أنا بَيتُ الدُّودِ ، أنا القَبرُ ، أنا رَوضَةٌ مِن رِياضِ الجَنّةِ أو حُفرَةٌ مِن حُفَرِ النارِ . ^۳

۱۶۴۲۲.الإمامُ الكاظمُ عليه السلامـ عندَ قَبرٍ ـ: إنّ شيئا هذا آخِرُهُ لَحَقيقٌ أن يُزهَدَ في أوَّلِهِ ، و إنّ شيئا هذا أوَّلُهُ لَحَقيقٌ أن يُخافَ آخِرُهُ . ^۴

3210

سُؤالُ القَبرِ

۱۶۴۲۳.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آلهـ في قولِهِ تعالى :«يُثَبِّتُ اللّهُ الّذينَ آمَنوا بالقَولِ الثّابتِ في الحَياةِ الدُّنيا و في الآخِرَةِ»^۵ـ: في القَبرِ إذا سُئلَ المَوتى . ^۶

۱۶۴۱۹.امام على عليه السلام :فخر فروشى را فروگذار و كبر و غرور را به كنار نه و گور خود را به ياد آر؛ زيرا كه گذرگاه تو آن جاست.

۱۶۴۲۰.امام باقر عليه السلام :به اين گورها بنگريد، كه چونان خطوطى در ميدان جلو خانه ها نقش بسته اند. لحدهايشان به هم نزديك و آرامگاههايشان پَهلوى هم است. اما قدرت ديدار يكديگر را ندارند. [در دنيا ]ساختند و ويران كردند. انس گرفتند و سپس از هم جدا و تنها شدند. جاى گزيدند و سپس بيرون رانده شدند و رحل اقامت افكندند و آن گاه كوچيدند.

۱۶۴۲۱.امام صادق عليه السلام :قبر را هر روز سخنى است كه مى گويد: من خانه غربتم، من خانه تنهايى ام، من خانه كرمها هستم، من قبرم، من باغى از باغهاى بهشت يا گودالى از گودالهاى دوزخم.

۱۶۴۲۲.امام كاظم عليه السلامـ در كنار يك گور ـفرمود : چيزى كه پايانش اين است، سزاست كه از همان آغاز دل از آن بركَنند و چيزى كه آغازش اين است ، بجاست كه از پايانش بترسند.

3210

سؤال قبر

۱۶۴۲۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ درباره آيه: «خداوند كسانى را كه ايمان آورده اند در زندگى دنيا و آخرت با گفتار ثابت و درست استوار مى دارد» ـفرمود : مراد در قبر و به هنگام سؤال از مردگان است.