۱۶۶۵۸.عنه صلى الله عليه و آله :إذا قَرَأ القارئُ القرآنَ فَأخطَأَ أو لَحَنَ أو كانَ أعجَميّا كَتَبَهُ المَلَكُ كما اُنزِلَ . ^۱

۱۶۶۵۹.عنه صلى الله عليه و آله :يا بُنَيَّ ، لا تَغفُلْ عَن قِراءةِ القرآنِ ؛ فإنَّ القرآنَ يُحيِي القَلبَ ، و يَنهى عنِ الفحشاءِ و المُنكَرِ و البَغيِ . ^۲

۱۶۶۶۰.عنه صلى الله عليه و آله :مَن قَرَأَ القرآنَ فَقدِ استُدرِجَ النُّبوَّةُ مِن جَنبَيهِ ، غيرَ أنّهُ لا يُوحى إلَيهِ . ^۳

۱۶۶۶۱.عنه صلى الله عليه و آله :مَن قَرَأ القرآنَ فكأنّما استُدرِجَتِ النُّبوَّةُ بينَ جَنبَيهِ ، غيرَ أنّهُ لا يُوحى إلَيهِ . ^۴

۱۶۶۶۲.كنز العمّال عن ابن عمر :قال رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله : إنّ هذهِ القُلوبَ تَصدَأُ كما يَصدَأُ الحَديدُ . قيلَ : يا رسولَ اللّهِ ، فما جَلاؤها ؟ قالَ : تِلاوَةُ القرآنِ . ^۵

۱۶۶۶۳.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :لِقاحُ الإيمانِ تِلاوَةُ القرآنِ . ^۶

۱۶۶۶۴.عنه عليه السلام :مَن أنِسَ بِتِلاوَةِ القرآنِ لم تُوحِشهُ مُفارَقَةُ الإخوانِ . ^۷

۱۶۶۵۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر گاه قارى، قرآن بخواند و دچار خطا يا لحن [اشتباه اِعرابى ]شود و يا قارى غير عرب باشد، فرشته ، براى او به همان صورتى كه نازل شده است بنويسد.

۱۶۶۵۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :فرزندم! از خواندن قرآن غافل مباش؛ زيرا كه قرآن دل را زنده مى كند و از فحشا و زشت كارى و ستم و گناه باز مى دارد.

۱۶۶۶۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :كسى كه قرآن بخواند، نبوت از دو پهلويش بالا رود، منتها به او وحى نمى شود.

۱۶۶۶۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :كسى كه قرآن بخواند، چنان است كه نبوّت ميان دو پهلويش بخزد، جز آن كه به او وحى نمى شود.

۱۶۶۶۲.كنز العمّالـ به نقل از ابن عمر ـ: پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود: اين دلها نيز همانند آهن زنگار مى بندد. عرض شد: اى رسول خدا! صيقل دهنده دلها چيست؟ فرمود: تلاوت قرآن.

۱۶۶۶۳.امام على عليه السلام :بارور شدن ايمان به تلاوت قرآن است.

۱۶۶۶۴.امام على عليه السلام :هر كه به تلاوت قرآن انس گيرد، جدايى برادران او را به تنهايى نيندازد.