۱۶۶۷۵.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :إلَى اللّهِ أشكُو مِن مَعشَرٍ يَعيشُونَ جُهّالاً و يَموتُونَ ضُلاّلاً ، ليسَ فيهِم سِلعَةٌ أبوَرَ مِن الكتابِ إذا تُلِيَ حَقَّ تِلاوَتِهِ ، و لا سِلعَةٌ أنفَقَ بَيعا و لا أغلى ثَمَنا مِن الكتابِ إذا حُرِّفَ عَن مَواضِعِهِ ! ^۱

۱۶۶۷۶.عنه عليه السلام :إنّه سَيأتي علَيكُم مِن بَعدِي زَمانٌ ليسَ فيهِ شيءٌ أخفى مِن الحَقِّ و لا أظهَرَ من الباطِلِ ......... ليسَ عندَ أهلِ ذلكَ الزَّمانِ سِلعَةٌ أبوَرَ مِن الكتابِ إذا تُلِيَ حَقَّ تِلاوَتِهِ ، و لا أنفَقَ مِنهُ إذا حُرِّفَ عَن مَواضِعِهِ ، و لا في البِلادِ شيءٌ أنكَرَ مِن المَعروفِ و لا أعرَفَ مِن المُنكَرِ ؛ فقد نَبَذَ الكتابَ حَمَلَتُهُ ، وَ تَناساهُ حَفَظَتُهُ ، فالكتابُ يَومَئذٍ و أهلُهُ طَرِيدانِ مَنفِيّانِ ......... و مِن قَبلُ ما مَثَّلُوا بالصالِحِينَ كُلَّ مُثلَةٍ . ^۲

۱۶۶۷۷.عنه عليه السلام :أينَ القَومُ الذينَ دُعُوا إلَى الإسلامِ فَقَبِلُوهُ ، و قَرَؤوا القرآنَ فَأحكَموهُ ؟ ^۳

۱۶۶۷۸.عنه عليه السلام :أوِّهِ على إخوانيَ الذينَ تَلَوُا القرآنَ فَأحكَمُوهُ ، و تَدَبَّرُوا الفَرضَ فَأقامُوهُ ، أحيَوا السُّنَّةَ و أماتُوا البِدعَةَ ، دُعُوا للجِهادِ فَأجابوا ، و وَثِقُوا بالقائدِ فَاتَّبَعُوهُ ! ^۴

۱۶۶۷۵.امام على عليه السلام :به خدا شكايت مى برم از جماعتى كه نادان مى زيَند و گمراه مى ميرند. آن گاه كه كتاب خدا چنان كه بايد و حق آن است، تلاوت شود، در ميان آنان كالايى بى رونق تر از آن نيست و آن گاه كه معانيش تحريف شود متاعى با رونق تر و پر بهاتر از آن برايشان وجود ندارد.

۱۶۶۷۶.امام على عليه السلام :بزودى پس از من زمانى بر شما بيايد كه در آن زمان چيزى نا پيداتر از حق و پيداتر از باطل وجود ندارد ......... در ميانِ مردم آن روزگار ، كالايى كسادتر از كتاب خدا، هر گاه كه به درستى و چنان كه حق آن است تلاوت شود، وجود ندارد و هر گاه معانيش تحريف شود، متاعى پر رونق تر از آن نيست. در شهرها چيزى نا پسندتر از كار نيك و پسنديده تر از كار زشت وجود ندارد؛ زيرا قرآن دانان آن را به كنارى افكنده اند و حافظانش، آن را به دست فراموشى سپرده اند. در آن روزگار قرآن و اهل آن، مطرود هستند ......... و[لى ]پيش از آن زمان، انواع سختيها و شكنجه ها در حق درستكاران اعمال شود.

۱۶۶۷۷.امام على عليه السلام :كجايند آن مردمى كه به اسلام فرا خوانده شدند و آن را پذيرفتند و قرآن را خواندند و استوارش گردانيدند؟

۱۶۶۷۸.امام على عليه السلام :دريغ و دردا بر آن برادرانِ من كه قرآن را تلاوت كردند و استوارش گردانيدند و درباره فرايض انديشيدند و آنها را بر پا داشتند و سنّت [پيامبر] را زنده نگه داشتند و بدعت را ميراندند. به جهاد فرا خوانده شدند و اجابت كردند و به رهبر خويش اطمينان كردند و از او پيروى نمودند [اما اكنون نيستند].