امام رضا علیه السلام
فَعَلى مِثلِ الحُسَينِ فَليَبكِ الباكونَ؛ فإنَّ البُكاءَ عَلَيهِ يَحُطُّ الذُّنوبَ العِظامَ. ...... كانَ أبي عليه السلام إذا دَخَلَ شَهرُ المُحَرَّمِ لا يُرى ضاحِكا، و كانَتِ الكَآبَةُ تَغلِبُ عَلَيهِ حَتّى تَمضِيَ عَشرَةُ أيّامٍ..
بر كسى چون حسين بايد كه گريندگان بگريند؛ زيرا كه گريستن بر او گناهان بزرگ را مىزدايد......چون ماه محرّم مىرسيد كسى پدرم عليهالسلام را خندان نمىديد. غم و اندوه بر او چيره بود تا آن كه ده روز مىگذشت.
وسائل الشيعة ج 8 ص 10 ح 394
راوی: مقاله «علمِ امامان در "الكافى"، نمونه اى براى چند و چونِ سازشِ "حديث" با "كلام"» توسط جويا جهانبخش جهت ارائه در كنگرۀ بين المللی كلينی تدوين شد.
به گزارش راوی، به نقل از پايگاه كنگرۀ بين المللی كلينی، در اين مقاله، ديدگاه هاى كلامى در خصوص ميزان علم ائمه(ع)، با توجّه به روايات مندرج در اصول الكافى بخش «كتاب الحجّه» مورد تجزيه و تحليل قرار گرفته است. نگارنده، نخست ديدگاه متكلمان بزرگ شيعه، مانند شيخ مفيد(ره) را در مورد علم امامان(ع) مطرح مى كند، آنگاه به ظهور غاليان و تلاش آنان در جعل و تحريف احاديث بويژه در خصوص امامان و صفات آنها اشاره مى نمايد و از منظرى تاريخى ديدگاه هاى صوفيانه و انديشه هاى غاليانه نسبت به علم امامان را، به نقد مى كشد. وی كتاب اصول الكافى را، مرجعى مطمئن براى شيعيان در خصوص شناخت علم امامان معرفى مى كند. احاطه يا عدم احاطۀ امامان بر علم غيب، كيفيت علم ائمه(ع) و گستردگى اين علم، از مباحث مهم مطرح شده در اين مقاله است كه نگارنده ضمن انعكاس ديدگاههاى مختلف در اين باره، بر اين نكته تأكيد دارد، كه علم امامان برگرفته از قرآن است و احاطۀ ائمه بر جميع معلومات و كيفيت اين علوم مورد اختلاف است و برخى از اين ديدگاه ها متعادل و برخى ديگر، افراطى است.