4 ـ شربُ الخمرِ

۱۰۷۸۳.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :إنّ مَن شَرِبَ الخَمرَ لَم تُحسَبْ صلاتُهُ أربَعينَ صَباحا . ^۱

۱۰۷۸۴.الإمامُ الباقرُ عليه السلام :مَن شَرِبَ الخَمرَ فَسَكِرَ مِنها لَم يُتَقَبَّلْ صلاتُهُ أربَعينَ يوما، فإن تَرَكَ الصَّلاةَ في هذه الأيّامِ ضُوعِفَ علَيهِ العَذابُ لِتَركِ الصَّلاةِ . ^۲

۱۰۷۸۵.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :لا تُقبَلُ صلاةُ شارِبِ المُسكِرِ أربَعينَ يوما، إلاّ أن يَتوبَ . ^۳

5 ـ تلك الخصال

۱۰۷۸۶.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :ثَمانيةٌ لا تُقبَلُ مِنهُمُ الصَّلاةُ : العَبدُ الآبِقُ حتّى يَرجِعَ إلى مَولاهُ، و الناشِزُ و زَوجُها علَيها ساخِطٌ، و مانِعُ الزَّكاةِ، و تارِكُ الوُضوءِ، و الجاريَةُ المُدرِكَةُ تُصَلِّي بغَيرِ خِمارٍ، و إمامُ قَومٍ يُصَلِّي بهِم و هُم لَهُ كارِهُونَ، و السَّكرانُ، و الزَّبِينُ ؛ و هُو الذي يُدافِعُ البَولَ و الغائطَ . ^۴

۱۰۷۸۷.بحار الأنوار :فيما أوحَى اللّهُ إلى داوودَ عليه السلام : كم رَكعَةٍ طويلَةٍ فيها بُكاءٌ بخَشيةٍ قد صَلاّها صاحِبُها لا تُساوِي عِندِي فَتيلاً! حينَ نَظَرتُ في قَلبِهِ و وَجَدتُهُ إن سَلَّمَ مِن الصَّلاةِ و بَرزَت لَهُ امرأةٌ و عَرَضَت علَيهِ نفسَها أجابَها، و إن عامَلَهُ مُؤمنٌ خانَهُ ^۵ . ^۶

4 ـ شرابخوارى

۱۰۷۸۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :كسى كه شراب بخورد ، تا چهل صباح نمازش به حساب آورده نمى شود .

۱۰۷۸۴.امام باقر عليه السلام :كسى كه شراب بنوشد و بر اثر آن مست شود ، تا چهل روز نمازش پذيرفته نشود و اگر در اين مدّت نمازش را ترك كند ، به خاطر ترك نماز، عذابش دو چندان مى شود .

۱۰۷۸۵.امام صادق عليه السلام :نماز كسى كه مُسكر مى نوشد ، تا چهل روز پذيرفته نمى شود، مگر اين كه توبه كند .

5 ـ اين خصلت ها

۱۰۷۸۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هشت نفرند كه نمازشان پذيرفته نمى شود : بنده فرارى تا زمانى كه به سوى مولايش برگردد، و زن نافرمانى كه شوهرش از او ناراضى است، و كسى كه زكات نمى دهد، و كسى كه وضو نمى گيرد، و دختر بالغى كه بدون روسرى نماز بخواند، و پيشواى قومى كه با آنان نماز بخواند در حالى كه از او ناراضى هستند، و آدم مست، و كسى كه بول و غائط خود را به زور نگه دارد .

۱۰۷۸۷.بحار الأنوار :از جمله وحى هاى خداوند [ متعال ]به داوود عليه السلام ، اين بود : چه بسا ركعتهاى طولانى كه نمازگزار خوانده و در آنها از ترس و خشيت گريسته است ، اما در نظر من، به اندازه رشته ميان هسته خرما ارزش ندارد ! زيرا به دل او نگريستم و ديدم اگر نمازش را تمام كند و زنى در برابرش ظاهر شود و خود را بر او عرضه كند مى پذيرد، و اگر مؤمنى با وى معامله اى كند ، به او خيانت ورزد .