۱۰۸۸۰.عنه عليه السلامـ مِن كتابِهِ لِلأشتَرِ ـ: و إذا قُمتَ في صلاتِكَ للناسِ فلا تَكُونَنَّ مُنَفِّرا و لا مُضَيِّعا؛ فإنّ في الناسِ مَن بهِ العِلَّةُ و لَهُ الحاجَةُ، و قد سَألتُ رسولَ اللّهِ صلى الله عليه و آله حينَ وَجَّهَني إلى اليَمَنِ : كيفَ اُصَلِّي بِهِم ؟ فقالَ : صَلِّ بهم كَصلاةِ أضعَفِهِم و كُن بِالمُؤمِنِينَ رَحيما . ^۱

۱۰۸۸۱.عنه عليه السلامـ مِن كتابِهِ إلى اُمَراءِ البِلادِ ـ: صَلُّوا بِهِم صلاةَ أضعَفِهِم، و لا تَكُونُوا فَتّانِينَ . ^۲

۱۰۸۸۲.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :يُجزِيكَ إذا كنتَ وَحدَكَ ثلاثُ تَكبيراتٍ، و إذا كنتَ إماما أجزَأكَ تَكبيرَةٌ واحِدَةٌ؛ لأنَّ مَعكَ ذَا الحاجَةِ و الضَّعيفَ و الكبيرَ . ^۳

۱۰۸۸۰.امام على عليه السلامـ در نامه خود به اشتر ـنوشت : و چون براى مردم به امامت نماز ايستى، نه چندان با طول و تفصيل برگزار كن كه مردم از نماز جماعت خسته و گريزان شوند و نه [با فرو گذاردن واجبات و آدابش ]آن را ضايع گردان ؛ زيرا در ميان كسانى كه با تو نماز مى خوانند، افراد بيمار و گرفتار نيز هستند . هنگامى كه رسول خدا صلى الله عليه و آله مرا به يمن فرستاد از ايشان پرسيدم كه چگونه با آنها نماز بگزارم؟ فرمود : همچون نا توان ترين آنان نماز بگزار، و با مؤمنان مهربان باش .

۱۰۸۸۱.امام على عليه السلامـ در نامه خود به فرمانداران شهرها ـنوشت : با آنان همچون نمازِ ناتوان ترينشان نماز بگزاريد و فتنه جو مباشيد .

۱۰۸۸۲.امام صادق عليه السلام :وقتى تنها باشى سه تكبير كافى است و هرگاه پيشنماز باشى ، يك تكبير كفايت مى كند ؛ زيرا در ميان مأمومين افراد نيازمند (گرفتار) و ناتوان و سالخورده نيز وجود دارند .