۱۰۸۹۶.عنه عليه السلام :إنّي لأَمقُتُ الرَّجُلَ قد قَرَأ القرآنَ ثُمّ يَستَيقِظُ مِن الليلِ فلا يَقومُ حتّى إذا كانَ عندَ الصُّبحِ قامَ يُبادِرُ بالصَّلاةِ . ^۱

۱۰۸۹۷.عنه عليه السلام :شَرَفُ المُؤمِنِ صلاتُهُ بالليلِ، و عِزُّ المؤمِنِ كَفُّهُ عن أعراضِ الناسِ . ^۲

۱۰۸۹۸.الكافي عن احمد بن عبد العزيز عن بعض اصحابنا :كان ابو الحسن الاول عليه السلام إذا رفع رَأسَهُ مِن آخِرِ رَكعَةِ الوِترِ قال : هذا مَقامُ مَن حَسَناتُهُ نِعمَةٌ مِنكَ و شُكرُهُ ضَعيفٌ و ذَنبُهُ عَظيمٌ و ليسَ لَهُ إلاّ دَفعُكَ و رَحمَتُكَ فإنّكَ قلتَ في كتابِكَ المُنزَلِ على نَبِيِّكَ المُرسَلِ صلى الله عليه و آله : «كانُوا قَليلاً مِنَ اللَّيلِ ما يَهْجَعُونَ * و بِالأسحارِ هُم يَستَغْفِرُونَ» طالَ هُجُوعِي و قَلَّ قِيامِي و هذا السَّحَرُ، و أنا أستَغفِرُكَ لِذَنبي استِغفارَ مَن لَم يَجِدْ لنفسِهِ ضَرّا و لا نَفعا و لا مَوتا و لا حَياةً و لا نُشُورا . ـ ثُمّ يَخِرُّ ساجِدا صلواتُ اللّهِ علَيهِ و آلِهِ ـ . ^۳

۱۰۸۹۹.الإمامُ الرِّضا عليه السلامـ لَمّا سُئلَ عنِ التَّسبيحِ في قولِهِ تعالى :«و سَبِّحْهُ لَيلاً طَويلاً»ـ: صلاةُ الليلِ . ^۴

(انظر) الخير : باب 1185 . الاستغفار : باب 3039 .

۱۰۸۹۶.امام صادق عليه السلام :من نفرت دارم از مردى كه قرآن را خوانده است و نيمه هاى شب از خواب بيدار مى شود ، اما براى نماز بر نمى خيزد، تا آن كه نزديك صبح، و براى نمازش مى شتابد .

۱۰۸۹۷.امام صادق عليه السلام :شرافت مؤمن در نماز شب اوست ، و عزّت مؤمن در خوددارى او از لطمه زدن به آبروى مردم .

۱۰۸۹۸.الكافىـ به نقل از احمد بن عبد العزيز از بعضى از ياران ما ـ: امام كاظم عليه السلام هنگام سر برداشتن از ركعت آخر نماز وَتْر فرمود : «اين جايگاه كسى است كه نيكيهاى او نعمتى است كه تو به او داده اى و او در سپاسگزارى آنها ناتوان است و گناهش بزرگ و بسيار و چيزى جز حمايت و رحمت تو در كف ندارد ؛ زيرا تو در كتاب خود كه بر پيامبر مرسلت صلى الله عليه و آله فرو فرستاده اى فرموده اى : «اندكى از شب را مى خفتند و در سحرگاهان آمرزش مى خواستند» . خفتنم به درازا كشيد و شب زنده داريم دوامى نياورْد و اينك سحر است و من براى گناهم از تو آمرزش مى طلبم، آمرزش طلبىِ كسى كه سود و زيان و مرگ و زندگى و حشر و نشرش به دست او نيست.
حضرت صلى الله عليه و آله پس از بيان اين جملات به سجده مى افتاد .

۱۰۸۹۹.امام رضا عليه السلامـ در پاسخ به پرسش از تسبيح در آيه «و در بخشى بلند از شب او را به پاكى بستاى» ـفرمود : منظور نماز شب است .