۰.10027.الإمامُ عليٌّ عليه السلام : لا تُدخِلَنَّ في مَشورَتِكَ بَخِيلاً يَعِدلُ بكَ عَنِ الفَضلِ و يَعِدُكَ الفَقرَ ، و لا جَبانا يُضعِفُكَ عنِ الاُمورِ ، و لا حَريصا يُزَيِّنُ لكَ الشَّرَهَ بِالجَورِ . ^۱

۰.10028.عنه عليه السلام : لا تُدخِلَنَّ في مَشورَتِكَ بَخيلاً ؛ فَيَعدِلَ بكَ عَنِ القَصدِ و يَعِدَكَ الفَقرَ . ^۲

۰.10029.عنه عليه السلام : لا تُشرِكَنَّ في رَأيِكَ جَبانا ، يُضَعِّفْكَ عنِ الأمرِ ، و يُعَظِّمْ علَيكَ ما لَيسَ بِعَظيمٍ . ^۳

۰.10030.عنه عليه السلام : لا تَستَشِرِ الكَذّابَ ؛ فإنّهُ كالسَّرابِ : يُقَرِّبُ علَيكَ البَعيدَ و يُبَعِّدُ علَيكَ القَريبَ . ^۴

۰.10031.عنه عليه السلام : إيّاكَ و مُشاوَرَةَ النِّساءِ إلاّ مَن جُرِّبَتْ بكَمالِ عَقلٍ ؛ فإنّ رَأيَهُنَّ يَجُرُّ إلَى الأفَنِ ، و عَزمَهُنَّ إلى وَهَنٍ . ^۵

۰.10032.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : لا تُشاوِرْ أحمَقَ ، و لا تَستَعِنْ بِكَذّابٍ، و لا تَثِقْ بمَوَدَّةِ مَلولٍ ؛ فإنّ الكَذّابَ يُقَرِّبُ لكَ البَعيدَ و يُبَعِّدُ لكَ القَريبَ ، و الأحمَقَ يُجهِدُ لكَ نَفسَهُ و لا يَبلُغُ ما تُرِيدُ ، و المَلولَ أوثَقَ ما كُنتَ بهِ خَذَلَكَ ، و أوصَلَ ما كُنتَ لَهُ قَطَعَكَ . ^۶

۰.10027.امام على عليه السلام نوشت : در مشورت خود نه بخيل را داخل گردان ؛ كه او تو را از نيكى و بخشش كردن باز مى دارد و از تنگدستى مى ترساند ، و نه ترسو را ، چه او تو را در اقدام به كارها، سست مى كند، و نه آزمند را ، چون طمع ورزى ستمگرانه را در نظرت بيارايد .

۰.10028.امام على عليه السلام : در مشورت خود بخيل را داخل مگردان كه تو را از حق و ميانه روى باز مى دارد و از فقر مى ترساند.

۰.10029.امام على عليه السلام : زنهار ، در [رأى و] انديشه خود ترسو را شريك مگردان كه اراده تو را در انجام كارها به ضعف مى كشاند و آنچه را كه بزرگ نيست در نظرت بزرگ مى نماياند .

۰.10030.امام على عليه السلام : با دروغگو مشورت مكن ؛ چون دروغگو ، مانند سراب ، دور را در نظرت نزديك نشان مى دهد و نزديك را دور .

۰.10031.امام على عليه السلام : از مشورت كردن با زنان بپرهيز ، مگر آن كه زنى به كمالِ عقل آزموده شده باشد ؛ چرا كه رأى زنان به كاستى مى كشاند ، و عزمشان به سستى .

۰.10032.امام صادق عليه السلام : با احمق مشورت مكن و از دروغگو كمك مگير و به دوستى آدم افسرده تكيه مكن ؛ زيرا دروغگو دور را نزديك و نزديك را در نظرت دور جلوه مى دهد، و احمق خودش را براى تو خسته مى كند، امّا به آنچه مى خواهى نمى رساندت، و آدم افسرده در زمانى كه كاملاً به او اعتماد دارى ، تنهايت مى گذارد و در اوج ارتباطت با او ، از تو مى بُرد .