۰.22042.عنه عليه السلام : بحَقٍّ أقولُ لَكُم : إنّ الناسَ في الحِكمَةِ رجُلانِ : فَرجُلٌ أتقَنَها بقَولِهِ و ضَيَّعَها بسُوءِ فِعلِهِ ، و رجُلٌ أتقَنَها بقَولِهِ و صَدَّقَها بفِعلِهِ ، و شَتّانَ بَينَهُما ! فطُوبى لِلعُلَماءِ بِالفِعلِ ، و وَيلٌ لِلعُلَماءِ بِالقَولِ . ^۱

۰.22043.عنه عليه السلام : بِحَقٍّ أقولُ لَكُم : مَن لا يُنَقِّي مِن زَرعِهِ الحَشيشَ يَكثُرُ فيهِ حتّى يَغمُرَهُ فيُفسِدَهُ ، و كذلكَ مَن لا يُخرِجُ مِن قَلبِهِ حُبَّ الدُّنيا يَغمُرُهُ حتّى لا يَجِدَ لِحُبِّ الآخِرَةِ طَعما . وَيلَكُم يا عَبيدَ الدُّنيا ! اتَّخِذوا مَساجِدَ ربِّكُم سُجونا لأجسادِكُم ، و اجعَلوا قُلوبَكُم بُيوتا لِلتَّقوى ، و لا تَجعلوا قُلوبَكُم مَأوىً لِلشَّهَواتِ . ^۲

۰.22042.عيسى عليه السلام : به حق بگويمتان، مردم در حكمت و دانش دو دسته اند: يكى آن را نيكو و استوار به زبان آورد و با بد كردارى خود تباهش سازد و ديگرى آن را نيكو و استوار به زبان آورد و با كردار خود تصديقش كند و ميان اين دو تفاوت زيادى است! پس خوشا عالمان با عمل و بدا به حال عالمان در گفتار.

۰.22043.عيسى عليه السلام : به حق بگويمتان، هر كه زراعتش را از علف هاى هرز وجين نكند، علف ها زياد شود تا جايى كه زراعتش را فرا گيرد و تباهش گرداند. همچنين كسى كه دنيا دوستى را از دل خود بيرون نكند، دلش را فرا گيرد تا جايى كه مزه آخرت دوستى را احساس نكند. واى بر شما اى دنيا بندگان! مسجدهاى خدا را زندان تن خود كنيد و دل هايتان را سرايى براى پرهيزگارى سازيد و دل هاى خود را جايگاه شهوت ها نكنيد.