۰.22055.عنه عليه السلام : بِحَقٍّ أقولُ لَكُم : يا عَبيدَ الدُّنيا ، كَيفَ يُدرِكُ الآخِرَةَ مَن لا تَنقُصُ شَهوَتُهُ مِن الدُّنيا و لا تَنقَطِعُ مِنها رَغبَتُهُ ؟ ! ^۱

۰.22056.عنه عليه السلام : بِحَقٍّ أقولُ لَكُم : يا عَبيدَ الدُّنيا ، ما الدُّنيا تُحِبُّونَ ، و لا الآخِرَةَ تَرجُونَ ، لَو كُنتُم تُحِبُّونَ الدُّنيا أكرَمتُم العَمَلَ الّذي بهِ أدرَكتُموها ، و لَو كُنتُم تُريدونَ الآخِرَةَ عَمِلتُم عَمَلَ مَن يَرجُوها . ^۲

۰.22057.عنه عليه السلام : بِحَقٍّ أقولُ لَكُم : يا عَبيدَ الدُّنيا ، إنّ أحَدَكُم يُبغِضُ صاحِبَهُ علَى الظَّنِّ ، و لا يُبغِضُ نَفسَهُ علَى اليَقينِ . بِحَقٍّ أقولُ لَكُم : إنّ أحَدَكُم لَيَغضَبُ إذا ذُكِرَ لَهُ بَعضُ عُيوبِهِ و هِي حَقٌّ ، و يَفرَحُ إذا مُدِحَ بما لَيسَ فيهِ . ^۳

۰.22058.عنه عليه السلام : بِحَقٍّ أقولُ لَكُم : إنّ أرواحَ الشَّياطينِ ما عَمَّرَت في شَيءٍ ما عَمَّرت في قُلوبِكُم ، فإنّما أعطاكُمُ اللّه ُ الدُّنيا لِتَعمَلوا فيها للآخِرَةِ و لَم يُعطِكُموها لِتَشغَلَكُم عَنِ الآخِرَةِ ، و إنّما بَسَطَها لَكُم لِتَعلَموا أنّهُ أعانَكُم بِها علَى العِبادَةِ و لَم يُعِنْكُم بها علَى الخَطايا ، و إنّما أمَرَكُم فيها بطاعَتِهِ و لم يَأمُرْكُم فيها بِمَعصيَتِهِ ، و إنّما أعانَكُم بِها علَى الحلالِ و لَم يُحِلَّ لَكُم بِها الحَرامَ ، و إنّما وَسَّعها لَكُم لِتَواصَلوا فيها و لَم يُوسِّعْها لَكُم لِتَقاطَعوا فِيها . ^۴

۰.22055.عيسى عليه السلام : به حق بگويمتان، اى دنيا پرستان، چگونه به آخرت رسد كسى كه از ميل خود به دنيا نكاهد و دل از آن برنكَند؟!

۰.22056.عيسى عليه السلام : به حق بگويمتان، اى دنيا پرستان، نه دنيا را دوست داريد و نه به آخرت اميد بسته ايد. اگر دنيا را دوست مى داشتيد، آن كارى را كه به واسطه آن به دنيا رسيده ايد گرامى مى داشتيد و اگر آخرت را مى خواستيد، كردار كسى را داشتيد كه بدان اميد بسته است.

۰.22057.عيسى عليه السلام : به حق بگويمتان، اى بندگان دنيا، هر يك از شما ديگرى را به صرف گمان دشمن مى دارد، ولى با وجود يقين [به بدى خويش ]از خود نفرت به دل نمى گيرد. به حق بگويمتان: هر يك از شما هرگاه عيبى از او گفته شود گر چه حقيقت داشته باشد، عصبانى مى شود و هرگاه ستايش بى جا از او كنند، شاد مى شود.

۰.22058.عيسى عليه السلام : به حق بگويمتان، راستى كه ارواح شياطين در هيچ چيز به اندازه ماندن در دل هاى شما عمر نكرده اند. خداوند در حقيقت دنيا را به شما داده است تا در آن براى آخرت كار كنيد ، آن را به شما نداده است تا شما را از آخرت باز دارد. آن را براى شما گسترده است فقط براى اينكه بدانيد به واسطه آن بر عبادت ياريتان كرده، نه اينكه براى خطا و گناه آن را يار شما ساخته است. شما را در دنيا به طاعت خود فرمان داده و در آن به نا فرمانى خويش فرمانتان نداده است. شما را به وسيله دنيا بر حلال كمك رسانده و حرام را در آن بر شما حلال نكرده است. آن را بر شما وسعت بخشيده، تا در آن به يكديگر رسيدگى كنيد و پيوند برقرار سازيد و برايتان وسعت نبخشيده است كه در آن از يكديگر بِبُريد.