اندرز - صفحه 292

۰.22086.عنه عليه السلام : أتلُو علَيكُمُ الحِكمَةَ فتُعرِضُونَ عَنها ، و أعِظُكُم بِالمَوعِظَةِ البالِغَةِ فتَتَفرَّقونَ عَنها، كأنّكُم حُمُرٌ مُستَنفِرَةٌ ، فَرَّت مِن قَسْوَرَةٍ . ۱

۰.22087.عنه عليه السلام : اللّه َ اللّه َ عبادَ اللّه ِ قَبلَ جُفوفِ الأقلامِ ، و تَصَرُّمِ الأيّامِ ، و لُزومِ الآثامِ ، و قَبلَ الدَّعوَةِ بِالحَسرَةِ . ۲

(انظر) السُّوق : باب 1920.
الوصيّة : باب 4017.
بحار الأنوار : 77 / 376 باب 15.

4063

مَواعِظُ الإمامِ الحَسَنِ عليه السلام

۰.22088.الإمامُ الحسنُ عليه السلام : أيُّها النّاسُ ، إنّهُ مَن نَصَحَ للّه ِ و أَخَذَ قَولَهُ دَليلاً هُدِيَ لِلّتي هِيَ أقوَمُ ، و وَفَّقَهُ اللّه ُ لِلرَّشادِ ، و سَدَّدَهُ لِلحُسنى ؛ فإنَّ جارَ اللّه ِ آمِنٌ مَحفوظٌ . ۳

۰.22089.عنه عليه السلام : اِعلَموا أنَّ اللّه َ لَم يَخلُقْكُم عَبَثا ، و لَيس بِتارِكِكُم سُدىً ، كَتبَ آجالَكُم ، و قَسَمَ بَينَكُم مَعايِشَكُم ؛ لِيَعرِفَ كُلُّ ذي لُبٍّ مَنزِلَتَهُ ، و أنَّ ما قُدِّرَ لَهُ أصابَهُ ، و ما صُرِفَ عَنهُ فلَن يُصيبَهُ . ۴

۰.22086.امام على عليه السلام : من بر گوش شما اندرزهايى حكيمانه مى خوانم و شما از آنها روى برمى تابيد، و شما را پند رسا مى دهم و شما از آن مى گريزيد، بسان گورخران رمنده اى كه از شيرى مى گريزند. ۵

۰.22087.امام على عليه السلام : خدا را [در نظر گيريد ]خدا را اى بندگان خدا، پيش از آنكه قلم ها از كار باز ايستد و روزها[ى عمر] به سر آيد و گناهان جا گير شود، و پيش از دعوت به حسرت و دريغ.

4063

اندرزهاى امام حسن عليه السلام

۰.22088.امام حسن عليه السلام : اى مردم! هر كه براى خدا خالص شود و گفتار او را راهنماى خود گيرد، به راهى (آيينى) كه استوارتر است رهنمون گردد و خداوند به هدايت و رستگارى توفيقش دهد و در كار نيك كمكش رساند؛ زيرا كه همسايه (پناهنده) خدا در امان و محفوظ است.

۰.22089.امام حسن عليه السلام : بدانيد كه خداوند شما را بيهوده نيافريده و به خود رهايتان نكرده است. مدّت عمر شما را رقم زده و روزى هايتان را ميان شما قسمت كرده است، تا هر خردمندى جايگاه خود را بشناسد و بداند كه آنچه برايش مقدّر شده است به او مى رسد و آنچه برايش مقدّر نشده، هرگز به او نخواهد رسيد.

1.الإرشاد : ۱/۲۷۸ .

2.دستور معالم الحكم : ۷۸ .

3.بحار الأنوار : ۷۸/۱۰۴/۳.

4.تحف العقول : ۲۳۲.

5.اشاره به آيه ۵۰ ، سوره مدّثّر .

صفحه از 326