(انظر) الكذب : باب 3405.
3467
الكَلامُ كَالدَّواءِ
۰.18016.الإمامُ عليٌّ عليه السلام : الكلامُ كالدَّواءِ ؛ قَليلُهُ يَنفَعُ ، و كَثيرُهُ قاتِلٌ . ۱
۰.18017.عنه عليه السلام : إذا قَلَّ الخِطابُ كَثُرَ الصَّوابُ ، إذا ازدَحَمَ الجَوابُ نُفِيَ الصَّوابُ . ۲
۰.18018.عنه عليه السلام : العاقِلُ لا يَتَكلَّمُ إلاّ بِحاجَتِهِ أو حُجَّتِهِ . ۳
۰.18019.عنه عليه السلام : الكلامُ بَينَ خَلَّتَي سَوءٍ ، هُما : الإكثارُ و الإقلالُ ، فالإكثارُ هَذَرٌ ، و الإقلالُ عِيٌّ و حَصَرٌ . ۴
۰.18020.عنه عليه السلام : إنّ كلامَ الحَكيمِ إذا كانَ صَوابا كانَ دَواءً ، و إذا كانَ خَطاءً كانَ داءً . ۵
3468
فَضلُ الكَلامِ عَلَى السُّكوتِ
۰.18021.الإمامُ عليٌّ عليه السلام : القولُ بالحَقِّ خيرٌ مِن العِيِّ و الصَّمتِ . ۶
3467
سخن چون داروست
۰.18016.امام على عليه السلام : سخن چون داروست، اندكش سود مى بخشد و بسيارش كشنده است.
۰.18017.امام على عليه السلام : هر گاه گفتار اندك شود، [سخنِ ]درست بسيار گردد. هر گاه پاسخها انبوه شود، [پاسخِ ]درست ناشناخته ماند.
۰.18018.امام على عليه السلام : خردمند سخن نگويد، مگر براى نياز خود يا دليل و حجتّش.
۰.18019.امام على عليه السلام : سخن، ميان دو خصلت زشت قرار گرفته است: پرگويى و كم گويى؛ زيرا پرگويى به ياوه گويى مى انجامد و كم گويى، نشانگر درماندگى و عجز در سخن گفتن است.
۰.18020.امام على عليه السلام : سخن حكيم اگر درست باشد، داروست و اگر نادرست باشد، درد است.
3468
برترى سخن بر سكوت
۰.18021.امام على عليه السلام : سخنِ حق گفتن، بهتر از درماندگى در سخن و خاموش ماندن است.
1.غرر الحكم: ۲۱۸۲.
2.غرر الحكم: ۴۰۲۵ و ۴۰۲۶.
3.غرر الحكم: ۱۷۳۲.
4.غرر الحكم: ۱۸۵۴.
5.غرر الحكم: ۳۵۱۳.
6.غرر الحكم : ۱۴۶۲.
