«وَ مَا أَرْسَلْنَا مِن رَّسُولٍ إِلاَّ بِلِسَانِ قَوْمِهِ لِيُبَيِّنَ لَهُمْ فَيُضِلُّ اللّه ُ مَن يَشَاءُ وَ يَهْدِى مَن يَشَاءُ وَ هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ» . ۱
«فَهَلْ عَلَى الرُّسُلِ إِلاَّ الْبَلاغُ الْمُبِينُ» . ۲
«فَإِن تَوَلَّوْا فَإِنَّمَا عَلَيْكَ الْبَلاغُ الْمُبِينُ» . ۳
«فَإِنَّمَا يَسَّرْناهُ بِلِسَانِكَ لِتُبَشِّرَ بِهِ الْمُتَّقِينَ وَ تُنذِرَ بِهِ قَوْمًا لُّدًّا» . ۴
«وَ احْلُلْ عُقْدَةً مِّن لِّسَانِى * يَفْقَهُوا قَوْلِى» . ۵
الحديث :
۰.4899.صحيح البخاري عن عائشة : إنَّ النَّبِيَّ صلى الله عليه و آله كانَ يُحَدِّثُ حَديثا ، لَو عَدَّهُ العادُّ لَأَحصاهُ . ۶
۰.4900.مسند ابن حنبل عن عائشة : كانَ رَسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله لا يَسرُدُ سَردَكُم هذا ؛ يَتَكَلَّمُ بِكَلامٍ بَينَهُ فَصلٌ ، يَحفَظُهُ مَن سَمِعَهُ . ۷
۰.4901.سنن أبي داوود عن عائشة : كانَ كَلامُ رَسولِ اللّه ِ صلى الله عليه و آله كَلاما فَصلاً ؛ يَفهَمُهُ كُلُّ مَن سَمِعَهُ . ۸
1030
آشكار سخن گفتن
قرآن :
«و اطاعت خدا و اطاعت پيامبر كنيد ، و برحذر باشيد! پس اگر روى گردانديد، بدانيد كه بر عهده پيامبر ما، فقط رساندن [پيام ]آشكار است» .
«بر پيامبر [خدا وظيفه اى] جز ابلاغ [رسالت ]نيست ؛ و خداوند ، آنچه را آشكار و آنچه را پوشيده مى داريد ، مى داند» .
«و ما هيچ پيامبرى را جز به زبان قومش نفرستاديم، تا [حقايق را ]براى آنان بيان كند. پس خدا هر كه را بخواهد ، بى راه مى گذارد ، و هر كه را بخواهد ، هدايت مى كند ؛ و اوست ارجمند حكيم» .
«و آيا جز ابلاغ آشكار ، بر پيامبران [وظيفه اى ]است ؟» .
«پس اگر روي گردان شوند، بر تو فقط ابلاغ آشكار است» .
«در حقيقت، ما اين [قرآن] را بر زبان تو آسان ساختيم تا پرهيزگاران را بدان نويد، و مردم ستيزه جو را بدان بيم دهى» .
«و از زبانم گره بگشاى، تا سخنم را بفهمند» .
حديث :
۰.4899.صحيح البخارى : هنگامى كه پيامبر صلى الله عليه و آله سخنى مى گفت، اگر كسى آن را مى شمُرد ، مى توانست آن را بشمارد.
۰.4900.مسند ابن حنبل : رسول خدا صلى الله عليه و آله به سان شما پشت سر هم سخن نمى گفت . وقتى سخنى مى گفت ، بين آن ، چنان فاصله مى انداخت كه هر كس مى شنيد ، به خاطر مى سپرد.
1.إبراهيم : ۴ .
2.النحل : ۳۵ .
3.النحل : ۸۲ .
4.مريم : ۹۷ .
5.طه : ۲۷ و ۲۸ .
6.صحيح البخاري: ۳/۱۳۰۷/۳۳۷۴ .
7.مسند ابن حنبل : ۱۰ / ۱۱۵ / ۲۶۲۶۹ .
8.سنن أبي داوود : ۴ / ۲۶۱ / ۴۸۳۹ .