۰.17644.عنه عليه السلام : الكريمُ يَتَغافَلُ و يَنخَدِعُ . ^۱

۰.17645.عنه عليه السلام : الكريمُ مَن بَدَأَ بِإحسانِهِ . ^۲

۰.17646.عنه عليه السلام : الكريمُ يَشكُرُ القَليلَ ، و اللَّئيمُ يَكفُرُ الجَزيلَ . ^۳

۰.17647.عنه عليه السلام : الكريمُ مَن بَذَلَ إحسانَهُ ، اللَّئيمُ مَن كَثُرَ امتِنانُهُ . ^۴

۰.17648.عنه عليه السلام : الكريمُ مَن سَبَقَ نَوالُهُ سُؤالَهُ . ^۵

۰.17649.عنه عليه السلام : الكريمُ مَن جاءَ بالمَوجودِ . ^۶

۰.17650.عنه عليه السلام : الكريمُ مَن تَجَنَّبَ المَحارِمَ و تَنَزَّهَ عنِ العُيوبِ . ^۷

۰.17651.عنه عليه السلام : الكريمُ يَرفَعُ نفسَهُ في كُلِّ ما أسداهُ عن حُسنِ المُجازاةِ . ^۸

۰.17652.عنه عليه السلام : الكريمُ يَزدَجِرُ عمّا يَفتَخِرُ بهِ اللئيمُ . ^۹

۰.17653.عنه عليه السلام : الكريمُ إذا قَدَرَ صَفَحَ ، و إذا مَلَكَ سَمَحَ ، و إذا سُئلَ أنجَحَ . ^۱۰

۰.17654.عنه عليه السلام : الكريمُ يَأبَى العارَ و يُكرِمُ الجارَ . ^۱۱

۰.17644.امام على عليه السلام : آدم بزرگوار، خود را به غفلت مى زند و فريب مى خورد.

۰.17645.امام على عليه السلام : بزرگوار كسى است كه آغازگر احسان باشد.

۰.17646.امام على عليه السلام : بزرگوار از اندك [احسان ]سپاسگزارى مى كند و فرومايه، از بسيار [هم ]ناسپاسى مى كند.

۰.17647.امام على عليه السلام : بزرگوار كسى است كه بي دريغ احسان مى كند و فرومايه كسى است كه بسيار منّت مى نهد.

۰.17648.امام على عليه السلام : بزرگوار كسى است كه دَهِش او بر خواهشِ او پيشى گيرد.

۰.17649.امام على عليه السلام : بزرگوار كسى است كه آنچه دارد ببخشد.

۰.17650.امام على عليه السلام : بزرگوار كسى است كه از حرامها دورى كند و از معايب منزّه باشد.

۰.17651.امام على عليه السلام : بزرگوار كسى است كه خود را بالاتر از اين داند كه براى نيكيهايش عوض نيكو انتظار داشته باشد.

۰.17652.امام على عليه السلام : بزرگوار از آنچه فرومايه به آن افتخار مى كند، دورى مى نمايد.

۰.17653.امام على عليه السلام : بزرگوار هر گاه قدرت [بر انتقام]پيدا كند، گذشت مى كند و هر گاه مالى به دست آورد بخشش مى كند و هر گاه چيزى از او خواسته شود برآورده مى سازد.

۰.17654.امام على عليه السلام : بزرگوار ننگ را نمى پذيرد و همسايه (پناهنده) را گرامى مى دارد.