۰.17655.عنه عليه السلام : الكريمُ يَرى مَكارِمَ أفعالِهِ دَينا علَيهِ يَقضيهِ ، اللَّئيمُ يَرى سَوالِفَ إحسانِهِ دَينا لَهُ يَقتَضيهِ . ^۱

۰.17656.عنه عليه السلام : الكريمُ إذا احتاجَ إلَيكَ أعفاكَ و إذا احتَجتَ إلَيهِ كَفاكَ ، اللَّئيمُ إذا احتاجَ إلَيكَ أجفاكَ و إذا احتَجتَ إلَيهِ عَنّاكَ . ^۲

۰.17657.عنه عليه السلام : الكريمُ يَعفُو مَع القُدرَةِ ، و يَعدِلُ في الإمرةِ ، و يَكُفُّ إساءَتَهُ ، و يَبذُلُ إحسانَهُ . ^۳

۰.17658.عنه عليه السلام : الكريمُ عندَ اللّه ِ مَحبورٌ مُثابٌ ، و عندَ النّاسِ مَحبوبٌ مُهابٌ . ^۴

۰.17659.عنه عليه السلام : الكريمُ مَن صانَ عِرضَهُ بمالِهِ ، و اللَّئيمُ مَن صانَ مالَهُ بِعِرضِهِ . ^۵

۰.17660.عنه عليه السلام : الكريمُ يُجمِلُ المَلَكةَ . ^۶

۰.17661.عنه عليه السلام : وَعدُ الكريمِ نَقدٌ و تَعجيلٌ . ^۷

۰.17662.عنه عليه السلام : الكريمُ إذا وَعَدَ وَفى ، و إذا تَوَعَّدَ عَفا . ^۸

۰.17655.امام على عليه السلام : بزرگوار نيكو كاريهاى خود را دَينى به گردن خود مى داند كه بايد بپردازد و فرومايه احسانهاى گذشته خود را دَينى به گردن ديگران مى داند كه بايد پس بگيرد.

۰.17656.امام على عليه السلام : بزرگوار هر گاه به تو نيازمند شود،تو را معاف دارد و هر گاه تو به او نياز پيدا كنى، نياز تو را بر طرف سازد؛ فرومايه هر گاه به تو نياز پيدا كند، تو را به ستوه آورد و هر گاه به او نياز پيدا كنى، تو را به رنج و زحمت افكند.

۰.17657.امام على عليه السلام : بزرگوار در زمان قدرتمندى گذشت مى كند و به هنگام حكومت عدالت پيشه مى كند، و از بدى كردن باز مى ايستد و احسان خود را نثار مى كند.

۰.17658.امام على عليه السلام : بزرگوار نزد خداوند شادمان و مأجور است و نزد مردم محبوب و محترم.

۰.17659.امام على عليه السلام : بزرگوار كسى است كه آبروى خويش را با دارايىِ خود حفظ مى كند و فرومايه كسى است كه دارايىِ خويش را با آبرويش حفظ مى نمايد.

۰.17660.امام على عليه السلام : بزرگوار بنده نواز است.

۰.17661.امام على عليه السلام : وعده بزرگوار، نقد و بى درنگ است.

۰.17662.امام على عليه السلام : بزرگوار هر گاه وعده دهد، به كار بندد و هر گاه وعيد و بيم دهد درگذرد.