۰.10412.عنه عليه السلام : اِتَّقُوا مَن تُبغِضُهُ قُلوبُكُم . ^۱

۰.10413.عنه عليه السلام : إيّاكَ و مُعاشَرَةَ مُتَتَبِّعِي عُيُوبِ الناسِ ؛ فإنّهُ لَم يَسلَمْ مُصاحِبُهُم مِنهُم . ^۲

۰.10414.عنه عليه السلام : لا تُصاحِبْ هَمّازا فَتُعَدَّ مُرتابا . ^۳

۰.10415.عنه عليه السلام : صَدِيقُ الجاهِلِ مَتعُوبٌ مَنكُوبٌ . ^۴

۰.10416.عنه عليه السلام : عَدُوٌّ عاقِلٌ خَيرٌ مِن صَدِيقٍ أحمَقَ . ^۵

۰.10417.عنه عليه السلام : لِلأخِلاّءِ نَدامَةٌ إلاّ المُتَّقِينَ . ^۶

۰.10418.عنه عليه السلام : إيّاكَ و مصاحَبَةَ أهلِ الفُسُوقِ ؛ فإنَّ الراضيَ بفِعلِ قَومٍ كالدّاخِلِ مَعهُم . ^۷

۰.10419.عنه عليه السلام : إيّاكَ و مُصاحَبَةَ الفُسّاقِ ؛ فإنَّ الشَّرَّ بالشَّرِّ مُلحَقٌ . ^۸

۰.10420.عنه عليه السلام : إيّاكَ و صُحبَةَ مَن ألهاكَ و أغراكَ ؛ فإنّهُ يَخذُلُكَ و يُوبِقُكَ . ^۹

۰.10421.عنه عليه السلام : اِجتَنِبْ مُصاحَبَةَ الكَذّابِ ، فإن اضطُرِرْتَ إلَيهِ فلا تُصَدِّقْهُ ، و لا تُعلِمْهُ أنَّكَ تُكَذِّبُهُ ؛ فإنّهُ يَنتَقِلُ عَن وُدِّكَ و لا يَنتَقِلُ عَن طَبعِهِ . ^۱۰

۰.10412.امام على عليه السلام : از كسى كه دلهايتان او را ناخوش دارد، بپرهيزيد .

۰.10413.امام على عليه السلام : از معاشرت با عيبجويانِ مردم بپرهيز؛ زيرا همنشينِ اين گونه افراد نيز از عيبجويى آنان در امان نيست .

۰.10414.امام على عليه السلام : با كسى كه همواره غيبت مى كند همنشينى مكن؛ زيرا تو نيز مورد بدگمانى واقع مى شوى .

۰.10415.امام على عليه السلام : دوستِ آدم نادان، در رنج و سختى است .

۰.10416.امام على عليه السلام : دشمن دانا، بهتر از دوست نادان است .

۰.10417.امام على عليه السلام : دوستان را [از دوستى با يكديگر ]پشيمانى حاصل آيد، مگر پرهيزگاران .

۰.10418.امام على عليه السلام : از مصاحبت با اهل گناهان بپرهيز؛ زيرا كسى كه از كردار گروهى راضى باشد، همانند كسى است كه در جمع آنها باشد .

۰.10419.امام على عليه السلام : از مصاحبت با فاسقان دورى كن؛ زيرا بدى به بدى مى پيوندد .

۰.10420.امام على عليه السلام : زنهار از مصاحبت با كسى كه تو را [از ياد خدا و آخرت] غافل و [به دنيا ]شيفته گرداند؛ زيرا چنين كسى تو را تنها مى گذارد و به هلاكتت مى افكند .

۰.10421.امام على عليه السلام : از مصاحبت با دروغگو دورى كن و اگر هم ناچار به اين كار شدى، حرفهايش را باور مكن و به او مگو كه حرفهايش را باور نمى كنى؛ چه او از دوستى با تو دست برمى دارد، اما از خوى خود دست نمى كشد .