۰,۱۸۹۶۴.عنه عليه السلام : مَن مَزَحَ استُخِفَّ بهِ . ^۱

۰,۱۸۹۶۵.عنه عليه السلام : لكُلِّ شيءٍ بَذرٌ ، وَ بذرُ العَداوَةِ المِزاحُ . ^۲

۰,۱۸۹۶۶.عنه عليه السلام : آفةُ الهَيبَةِ المِزاحُ . ^۳

۰,۱۸۹۶۷.عنه عليه السلام : إيّاكُم و المِزاحَ ؛ فإنّهُ يَجُرُّ السَّخيمَةَ و يُورِثُ الضَّغينَةَ، و هُو السَّبُّ الأصغَرُ . ^۴

۰,۱۸۹۶۸.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : إيّاكُم و المِزاحَ ؛ فإنّهُ يَذهَبُ بماءِ الوَجهِ و مَهابَةِ الرِّجالِ . ^۵

۰,۱۸۹۶۹.عنه عليه السلام : إذا أحبَبتَ رجُلاً فلا تُمازِحْهُ و لا تُمارِهِ . ^۶

۰,۱۸۹۷۰.عنه عليه السلام : لا تُمازِحْ فيُجتَرَأَ علَيكَ . ^۷

۰,۱۸۹۷۱.عنه عليه السلام : المِزاحُ السِّبابُ الأصغَرُ . ^۸

۰,۱۸۹۷۲.عنه عليه السلام: لا تَمزَحْ فيَذهَبَ نورُكَ . ^۹

۰,۱۸۹۷۳.الإمامُ الكاظمُ عليه السلام : إيّاكَ و المِزاحَ ؛ فإنّهُ يَذهَبُ بِنُورِ إيمانِكَ ، و يَستَخِفُّ بمُروءتِكَ . ^۱۰

۰,۱۸۹۶۴.امام على عليه السلام : هر كه شوخى كند، سبك مى شود.

۰,۱۸۹۶۵.امام على عليه السلام : هر چيزى را بذرى است و بذر دشمنى شوخى است.

۰,۱۸۹۶۶.امام على عليه السلام : آفتِ ابّهت، شوخى است.

۰,۱۸۹۶۷.امام على عليه السلام : از شوخى بپرهيزيد؛ زيرا كه شوخى بدخواهى مى آورد و كينه بر جاى مى گذارد، و آن دشنام كوچك است.

۰,۱۸۹۶۸.امام صادق عليه السلام : از شوخى بپرهيزيد؛ زيرا آبرو و وقار مردان را از بين مى برد.

۰,۱۸۹۶۹.امام صادق عليه السلام : هرگاه مردى را دوست داشتى، با او نه شوخى كن نه مجادله.

۰,۱۸۹۷۰.امام صادق عليه السلام : شوخى مكن، كه بر تو گستاخ مى شوند.

۰,۱۸۹۷۱.امام صادق عليه السلام : شوخى، دشنام كوچك است.

۰,۱۸۹۷۲.امام صادق عليه السلام : شوخى مكن؛ زيرا نورانيّتت از بين مى رود.

۰,۱۸۹۷۳.امام كاظم عليه السلام : از شوخى بپرهيز، كه نور ايمانت را مى برد و مردانگى تو را سبك مى گرداند.