و در اجازه اى كه سيد نعمت اللّه جزايرى براى شيخ حسين جامعى نوشته ، به استادش شيخ صالح اشاره نموده و آورده :
وأجزته أيضا بإجازتي عن الشيخين الصالحين الورعين . . . ۱
مرحوم سيد عبد الحسين خاتون آبادى ، در كتاب وقايع السنين والأعوام ، ضمن وقايع سال 1098ق ، آورده است :
فوت شيخ صالح ، فاضل عالم مجتهد عصر خود و قاضى شيراز ، شيخ صالح . . . در كمال فضل و حال بود و متوجّه قطع و فصل معاملات مردم مى شد . . . ۲
اساتيد وى
در اجازات و مداركى كه از شيخ صالح بحرانى موجود است ، به دو تن از بزرگ ترين مشايخ خود ، تصريح نموده است :
1 ـ شيخ على بن سليمان بحرانى (م1064ق) ، در اجازه اى كه شيخ صالح به محمد ابراهيم بواناتى داده و همچنين در اجازه به محمد نبى در پايان كتاب مشرق الشمسين شيخ بهايى اجازه روايت كتاب را از استاد مذكور به آنها داده است .
قابل ذكر است كه شيخ على بحرانى مذكور ، غير از شيخ على بن سليمان بحرانى از شاگردان علامه حلّى است كه در نام و نام پدر ، مشترك هستند .
2 ـ سيد نورالدين على بن حسين موسوى عاملى (م1068ق) كه در اجازه مفصّل بحرانى به محمد ابراهيم بواناتى ، به نام وى
1.همان ، ص۶۲ .
2.وقايع السنين والأعوام ، ص۵۴۲ .
