۰.4067.عنه عليه السلام : مَن وَلِعَ بالحَسدِ وَلِعَ بهِ الشُّؤْمُ . ^۱

۰.4068.عنه عليه السلام : الحَسدُ مَطِيَّةُ التَّعبِ . ^۲

۰.4069.عنه عليه السلام : ثَمرَةُ الحَسدِ شَقاءُ الدُّنيا و الآخِرَةِ . ^۳

۰.4070.عنه عليه السلام : مَن تَركَ الحَسدَ كانَتْ لَهُ المَحَبّةُ عِندَ النّاسِ . ^۴

848

الحاسِدُ

الكتاب :

وَ مِنْ شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ» . ^۵

الحديث :

۰.4071.الإمامُ عليٌّ عليه السلام : الحاسِدُ لا يَشْفيهِ إلاّ زَوالُ النِّعمَةِ . ^۶

۰.4072.عنه عليه السلام : الحاسِدُ يَفْرَحُ بالشُّرورِ ، و يَغْتَمُّ بالسُّرورِ . ^۷

۰.4073.عنه عليه السلام : الحاسِدُ يَرى أنَّ زَوالَ النِّعمَةِ عَمَّن يَحسُدُهُ نِعْمَةٌ علَيهِ . ^۸

۰.4067.امام على عليه السلام : هر كه شيفته حسادت باشد، نحسى و شور بختى شيفته او گردد .

۰.4068.امام على عليه السلام : حسادت، مَركَب رنج است .

۰.4069.امام على عليه السلام : ثمره حسادت، رنج و بدبختى در دنيا و آخرت است .

۰.4070.امام على عليه السلام : هر كه حسادت را رها كند، محبوب مردمان شود .

848

حسود

قرآن :

«و از شرّ و گزند حسود آن گاه كه حسادت ورزد» .

حديث :

۰.4071.امام على عليه السلام : حسود را جز نابودى نعمتِ [محسود ]شفا ندهد .

۰.4072.امام على عليه السلام : حسود از بديها (ناراحتيهاى ديگران) شاد مى شود و از شاديها[ى مردم ]غمگين .

۰.4073.امام على عليه السلام : حسود، زوال نعمت از محسود را براى خود نعمت مى داند .