۱۶۱.امام الحسن عليه السلام:«هر روزه دار ، هنگام افطارش ، يك دعاى مستجاب دارد. پس چون وقت اوّلين لقمه شد ، بگو:
به نام خدا. اى گسترده آمرزش! مرا بيامرز».
پس هر كه هنگام افطارش چنين گويد ، آمرزيده مى شود».

ز ـ افطار با خرما يا كشمش يا شيرينى يا شير يا آب وِلَرم

۱۶۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله:برترين چيزى كه روزه دار ، افطارش را با آن آغاز مى كند ، كشمش يا چيزى شيرين است.

۱۶۳.امام صادق عليه السلام:اوّلين چيزى كه پيامبر خدا روزه اش را با آن افطار مى كرد ، در زمانِ رُطَب ، رطب بود و در زمانِ خرما ، خرما .

۱۶۴.امام باقر عليه السلام:پيامبر خدا ، هر گاه روزه بود و حلوا (شيرينى) نمى يافت ، با آب افطار مى كرد.

۱۶۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله:چهار چيز است كه هر كه آنها را انجام دهد ، بر روزه دارى ، نيرو مى يابد: آغاز افطارش ، با آب باشد؛ سحرى خوردن را ترك نكند؛ خواب نيم روز را ترك نكند ؛ و بوى خوش ببويد.

۱۶۶.امام باقر عليه السلام:على عليه السلام خوش مى داشت كه با شير ، افطار كند.

۱۶۷.امام باقر عليه السلام:با شيرينى افطار كن و اگر نيافتى ، با آب افطار كن؛ چرا كه آب ، پاك كننده است.

۱۶۸.امام صادق عليه السلام:هر گاه روزه دار با آب ولرم افطار كند ، كبدش را تميز مى كند ، آلودگى ها را از دلش مى شويد و چشم و سياهى آن را نيرو مى بخشد.