۱۲۷.امام زين العابدين عليه السلام :بار خدايا! از فضل خود ، به من مال حلالِ فراوان و افزونى كه مرا به سركشى نكشانَد ، و تجارت فزاينده و پُربركتى كه سرگرم و غافلم نسازد ، و توانايى بر عبادتت ، و شكيبايى در عمل به طاعتت ، و حق گويى ، و پايدارى در رزمگاه ها ، و نفرت از گنه پيشگان (/ منحرفان ) ، روزى كن .

۱۲۸.امام باقر عليه السلام :هر گاه خواستى بدانى كه در تو خيرى هست ، به دلت بنگر . اگر اهل طاعت خدا را دوست داشت و از اهل معصيت او نفرت داشت ، پس در تو خير هست و خدا هم تو را دوست مى دارد ؛ امّا اگر از اهل طاعت خدا ، نفرت داشت و اهل معصيت او را دوست داشت ، پس در تو خيرى نيست و خدا هم تو را مبغوض مى دارد . انسان با كسى است كه دوستش دارد .

۱۲۹.امام صادق عليه السلام :محبّت خداوند عز و جل را جُستم ، آن را در نفرت از گنهكاران يافتم .

۱۳۰.امام صادق عليه السلام :محبّت نيكان به نيكان ، پاداشى براى نيكان است و محبّت ورزيدن بَدان به نيكان ، فضيلتى براى نيكان است . نفرت بَدان از نيكان ، زيورى براى نيكان است و نفرت نيكان از بَدان ، [مايه] خوارى و رسوايى بَدان است .