الحديث :

۰.11626.رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : مَن أخَذَ لِلمَظلومِ مِنَ الظَّالِمِ كانَ مَعِيَ في الجَنَّةِ مُصاحِبا . ^۱

۰.11627.عنه صلى الله عليه و آله : يا داوودَ ، إنّه لَيسَ مِن عَبدٍ يُعِينُ مَظلوما أو يَمشِي مَعهُ في مَظلِمَتِهِ إلاّ اُثَبِّتُ قَدَمَيهِ يَومَ تَزِلُّ الأقدامُ . ^۲

۰.11628.الإمامُ عليٌّ عليه السلام : أحسَنُ العَدلِ نُصرَةُ المَظلومِ . ^۳

۰.11629.عنه عليه السلام : إذا رَأيتَ مَظلوما فَأعِنهُ على الظَّالِمِ . ^۴

۰.11630.عنه عليه السلام : قُولا بِالحَقِّ، و اعمَلا لِلأجرِ، و كُونا للظَّالِمِ خَصما و لِلمَظلومِ عَونا . ^۵

۰.11631.الإمامُ زينُ العابدينَ عليه السلام : اللّهُمَّ إنّي أعتَذِرُ إلَيكَ مِن مَظلومٍ ظُلِمَ بِحَضرَتِي فلَم أنصُرْهُ، و مِن مَعروفٍ اُسدِيَ إلَيَّ فلَم أشكُرْهُ ، و مِن مُسِيءٍ اعتَذَرَ إلَيَّ فلَم أعذِرْهُ . ^۶

حديث :

۰.11626.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هركه داد ستمديده را از ستمگر بگيرد ، در بهشت با من يار و همنشين باشد .

۰.11627.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : خداوند عزّ و جلّ به داوود عليه السلام وحى فرمود كه : اى داوود! هيچ بنده اى نيست كه ستمديده اى را يارى رساند يا در ستمى كه بر او رفته با او همدردى كند ، مگر اين كه گامهاى او را در آن روزى كه گامها مى لغزد ، استوار نگه مى دارم .

۰.11628.امام على عليه السلام : زيباترين عدالت ، يارى دادن ستمديده است .

۰.11629.امام على عليه السلام : هرگاه ستمديده اى را ديدى ، او را در برابر ستمگر يارى رسان .

۰.11630.امام على عليه السلام فرمود : حق بگوييد و براى ثواب كار كنيد و خصم ستمگر و يار ستمديده باشيد .

۰.11631.امام زين العابدين عليه السلام گفت : بار خدايا! من از درگاه تو عذر مى خواهم اگر در حضور من به ستمديده اى ستم رسيده و من ياريش نرسانده ام . و اگر به من نيكى و احسانى شده و من سپاسگزارى نكرده ام . و اگر بد كننده اى از من پوزش خواسته و من پوزش خواهى او را نپذيرفته ام.