۰.18242.عنه عليه السلام : جِماعُ الشّرِّ اللَّجاجُ و كَثرَةُ المُماراةِ . ۱
۰.18243.عنه عليه السلام : مَن لَجَّ و تَمادى فهُو الرّاكِسُ الّذي رانَ اللّه ُ على قَلبِهِ ، و صارَت دائرَةُ السَّوءِ على رأسِهِ . ۲
۰.18244.عنه عليه السلام : إيّاكَ و العَجَلَةَ بالاُمورِ قَبلَ أوانِها ، أوِ التَّسَقُّطَ (التَّساقُطَ ـ التَّثبُّطَ) فيها عِندَ إمكانِها ، أوِ اللَّجاجَةَ فيها إذا تَنَكّرَت ، أوِ الوَهنَ عَنها إذا استَوضَحَت ، فضَعْ كُلَّ أمرٍ مَوضِعَهُ . ۳
۰.18245.عنه عليه السلام : ثَمَرَةُ اللَّجاجِ العَطَبُ . ۴
۰.18242.امام على عليه السلام : مجمع بدى ها، لجاجت و ستيزه گرىِ زياد است.
۰.18243.امام على عليه السلام : آن كه لجاجت كند و بر لجاجت خويش پاى فشرد، همان بخت برگشته اى است كه خداوند بر دلش پرده [غفلت] زده و پيشامدهاى ناگوار بر فراز سرش قرار گرفته است.
۰.18244.امام على عليه السلام : بپرهيز از شتابزدگى در كارها پيش از فرا رسيدن زمان آنها، يا كندى كردن در كارها به هنگام رسيدن زمان آنها، يا لجاجت در آنها هرگاه مبهم و ناشناخته باشند و يا سستى كردن در آنها هرگاه روشن و آشكار باشند. بنا بر اين، هر چيزى را در جايگاه خودش بگذار.
۰.18245.امام على عليه السلام : نتيجه لجبازى هلاكت است.
1.غرر الحكم : ۴۷۹۵.
2.نهج البلاغة : الكتاب ۵۸ .
3.نهج البلاغة : الكتاب ۵۳.
4.غرر الحكم : ۴۵۹۶ .
