يافتن «محمّد بن محمّد بن زيد بن على علوى حسينى بغدادى» يقين كرد كه وى ، همان مؤلّف مورد نظر است كه كاتب نسخه موجود عيون الأخبار (و شايد كاتب يا مالك نسخه پيشين) ، با تخفيف نَسَب او ، وى را به جدّ دومش نسبت داده است ؛ كارى كه در قرون گذشته ، بسيار متعارف بوده و گاه حتّى با نام و نَسَب معاصران خويش چنين مى كرده اند . ۱ به علاوه ، مصنّف ، در اوّلين حديث كتاب خويش ، از محمّد بن زيدْ روايت مى كند كه احتمالاً پدر اوست و كتاب را احتراماً با روايت او آغاز كرده است .
درباره «عيون الأخبار»
عيون الأخبار ، يك «مصنَّفِ» ۲ حديثى است ، مشتمل بر چهل مجلس از احاديث نبوى در فضايل : قريش ، بنى هاشم ، پيامبر(ص) ، خاندان پيامبر (آل على ، آل عبّاس ، آل جعفر و آل عقيل) ، اهل بيت و بزرگان صحابه (به تعبير مؤلّف : علماى صحابه) .
كتاب ، با مقدّمه اى كوتاه ، مشتمل بر خطبه تحميد و چهار
1.به عنوان نمونه ، در عيون الأخبار ، بسيار به نام «ابوعلى ابن شادان» يا «الحسن بن شادان» بر مى خوريم كه همان : «ابو على حسن بن احمد بن ابراهيم بن شادان بزاز فارسى بغدادى (م۴۲۵ق)» ، شيخ روايت مصنّف كتاب است .
2.تصنيف يا مصنَّف ، در حديث اهل سنت ، اصطلاحا به كتابى حديثى گفته مى شود كه احاديث آن ، داراى سندند ؛ اما براساس نام راوى (مثل كتاب هاى «مسنَد») ، مرتّب نشده اند ؛ بلكه ترتيب ديگرى (مثلاً موضوعى) دارند (المدخل إلى علوم الحديث ، ص۳۴۲ . ۳۵۲) .
